Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/753

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

EN DÉÔUÊRDVÈD DÉ A VIS CALAN-GOUYAIT. SANT COLOMBAN, ABAD. Er Sant-mon, guenédicq ag en Itlandre, e oê het inslruget én é youan-quis ar er sinnceu ag ert>ed, é péré é tas de vout abil-bras. Prolittein e rasehué merhet ér pralique ng en devotion, rac m'en doé receuet guet Doué disposittoneu excellant eit er vertu, Goudé en doutgroeilé studi, Coioinbnn e renierquas penaus c vrahuilé hag è avantageu âral a gorv e oé eiter réral un occasion a danlation hng é stenné partouter goal-sperèd é laceu eit el !aquat degolle é lnïérlilaet. Ean e guemcras enta er rcsolu-tion de gùittat é vro diar en avis c ras dehou ur voès devot. E vam, ins-trtiget a guement-cé, e ras ol lié fossible aveiten distroein, hag èl nfellé qnet en arrestein na dré hé 1'edenneu na dré lie dareu, a p’er gitélas prestc de barlie, )ii hum daulas a hèd ar drèseu en or, eitparral doh-l-ou a bussein. Er Sant, eil iiclie boéh en Eutru-Doué, ne oé quet bei én arvar a dremeïne diar hé horv, ha hi Iionsolein e ras a bùetlan ma ellé ag er holle a hé mab. Colomban hum dennas nezé én ur hovand, péhani e oé conduiet dré un Aba<! santel !)3g é péliani é receuas en habid a vennh. A/,é è commamjas a zevri doi»£iie é groéz aveit liélie Jésus-Chronist dré er ynneu, er veilleu hug er beden.Castiein c rc é gorv dréer moi lelïcatio-neu rusian. eit miret doh er hicq a lium revoltein inemb d*cr sperècJ. El m’en doc un desir berhuidant d hum zistague hnah davantnize doh er bed, er Sant hum gredas obliget de gùitlat en lrlandre. Disdae-riein e ras é resolution d’é abad, hag er pedein e ras de rein dehon é vénédiction lia permission de bartie. En Abad santel, pèhaui e sellé Co-lomban èl ur rninistre fidel de Jésus-Chrouist, en doé poén vrasé cous-siiniein; maes guet eune neoah a vonnet inemb de volanlé Doné, ean e accordas dehou é houlcnne hag e choégeas memb deuzêc ag é venèli eit boui c gompagnonèd. Er Sant hum ambarquas eit donnet é France, é péhani, a balamor d*er brezêlieii continuel, ne oé mni meit ur reste forh-dislér a zevotion. Colomban e berdèguas én ol léhieu ma trenieiné, hag er santeteah ag'é vulié e ré liilleih a nerh d’c instruclioneu. É humiliié é oé quer bras, ma lium laqué izelloh eil é gonipagnonèd : n’ou doe ol assamble ineit ur membcalon, ur meinb sperèd : en ol e admirc 011 mo-desti, ou morteliealion, 011 dousiér, ou fatiantEet hag ou charité. Ou esample hemb-quin e iuspitéen devotion d’er ré ou gùèlé. Er brud a Golombati e anïhuas qnênt pêl é palaes er Boué a Vour-gogne, pcfiani e bedas er Sant dechome én é ranieleah hag e bermeltas dehou batissein ur hovand èl léh m’en dchécâret. Colomban e choégeas ul lèhén deserha Vosge. liagènou o ras sehuelégovand quetan, pêldoli comtnei‘ee en dud. hl ma vanquent ag en ol tren necessèr eit er vulié, er Samliagé zisciplèd en doé bet liilleih de soulfrcin. Obliget oent bet dtirand nau dé de zaibrein liemb-quin liiaiid haclore gné, hemb guellèin rein nitra qnin <IVr ré a neliui e oè cliomet clan ;pma?s ne oent quel abun-donnet guet piovidance Douè. Un Abad ag ur hovand loste d*énou, pe lumaluias ou dobérieu, e zavseas dehai er ponrvsesioneu necessér, ba n’ou lausquas quetmui de vanqueina nilra. Er brud a sanleleahColomban e yas partout dré er vro, ha tud cian e oé degasset dehou eit m’en dèhé 73G RUHÉ