Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/752

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Gôncié mn oé niarlmc, lii e gneméras én é léh ur verh goleit oï a lovroni, ha hi chervige e ré guei i]uemeiU a Imiijiliic, ma u'lium goutaulé qnet u rein hi-inemb dehi de saibreiu ( njaes hi e ré hoah hé gulé hag e douchc hé dillad. Quemcr e ras goudé-zé ur hroaidur abandomiet, iiéhani en doé é bèn quer goleit a daigne, ma oé un horreur er gùélet. Elisabeth er golhé hag er panséquel liés, ma hùelias dehou. Un lumé hé doé bei a zivout er stad triste é péhani é oé hé mam, e ras dehi sehuel un noz ha hum laquat de bedein Dotié eit i epos hé ineaii. Gondé hé dout laret ur beden gredus ha scùillel hilleih a zareu, er Santés e gousquas a reiorne; hag én un huné aral, éliavalas guet-hi gùélet hé ïnam, péliani e zé d'hi zrugairéquat a hé delivrance hag e assinas dehi penans hé fedenneu e ôc quen agréable de Zoué, ma rantent ursecour bras d’er ré viluie ha d’er ré varhue. Un dén youancq, hunhuei Berthold» péliani e gonduié ur vuhé criminel, hi supüas un dé de hedein Doué aveit é gonversion. * 31ar dé ag en dôn a hou calon, e rescondas er Briucês t é lesiret ma pedein eit-oh, hum joéntei guet-n-eign ha pedamb as-samble. > Goudé m’ou doé Iium laqueit é peden, Berthold hum santas Josquet guet un tuemdér quer bras, ma huisas ba ma tas de vout forh-goan. En (uemdér ne cessas meit guet peden er Santés. Hum gonver-lissein e ras quentéli, ha tremeioe e ras er reste ag é vuhé ér beuranté hag ér beoigen. De santas er marlme c toslat, Eüsabeth e gresquas hé devolion én hê ol exelciceu, hag instituein e rasdré hé zestamaut er beurerionaveit hc hériterion. Quènt receuhé Sacremanteu, hie vennas gobér ur govézion genéral a lié ol buhé, ha ne ce$>as bet hé dehuéhau liuannad a hum an-tretennein ar er mistérieu a vuhé hag a souffranceu hé Sahér. Hé marhue eurus e arrihuas ér blai 1251. Oaidet oé a buar blai ar-n-uéguènd hemb-^uin, ha tremcinel hé doé er puar biai dcbuéhan ê trebilleu continueJ. Vefle\lou« Ne zeliet quet bout souéhet é hùélet er bed-men er ré juste affliget hag er ré lul eurus. Gùélet e rér liés en dud fal é vihitein é creis er bros-périté hag én abondance a bep tra, rac Doué, péhani e houér é veïnt dannel a balnmor d hou léhedeu, e bermette dchai joeissein :ig en eu-rustet lamporel-zé eil ou recompancein a cerlaen oevreu mad ou dès groeit. El ne veint quet recompancel ér bed aral, ind e reeeu ou re-cotnpance ér bed-men. Creinet, Uid eurus, ha ouilet: Doué hou trette èl ma trette ur médecinour un dén clan, a Jjêhani é tesesperér ha de béhani é permette ol er péh e houlenne. I'’n dud juste é contrel e zou liés affliget ha persecutet abad ou bubt1, rac ou zad, péhani ezon én nean, ne venne qnel rein dehui er mudeu ag en doar, péré e ellehé lemel guet-hai er madeu ag en nean. Hum re-joeisset enlâ, lud affliget, rac un dra cerUen-é pennus en affliction-zé e ra d’oh hirvoudein quement, e zou ur inerêhe é oh choéget eit nionnet d’en nean, Ur ehangemant bras e arrihuou un dé. En dud f:d hag impie en dès hum rejoeissei durand ou buhé; maes un riristé élernel ehéliou er joé-zé ag ur momunü. Hui, tud juste, hui e zou bet ér souffranceu; hum gonsolet; Doué hou coalhuou ag ur joé éternel. Rei-é absolumant souffrcin ér bed-men pc ér bed aral.