Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/745

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

dré naiiiï'. En Escob satuel e oé betliouuei guel disprisance ér maez ag er gampe. En abitandèt], scontet é liùélet oa murieu écouéheédân tauleu er ma-chinetia vrezél, ehoulennas guetou bugul santel petru ou doé d’hobér„ hu discoein e rent assèsén ur grial n'oudoé mui qùin recom' meit doh-t-ou. Agnan e ras deliai laquut ou ol confiance è Doué, èl m’en doé ean laqueit é hani. Hecommandein e ras dehai ou dout recour doh er beden ha goulenne assistance en nean dré ou dareu, én ur assureïn dehni pe-nuus Doué n en doé jamees irompet esperance er ré e zou lidel debou. Inde hélias guet grèd éaviseu ha pcb-unan eyas d’en ilis aveitpedein, En Eseob santeï e laras nezé d'ur ré benac a nehai nionnet de sellet dirac c lein er muricu ag er guér ma ne zé quet miséricorde en Eulru-Doué d’ou secotire : car drougsantein e ré é telié tostat eu armé romein, revé er pèh en doé grateit dehou er genéral Aèlius. En dud-zé e zas de laret n’ou doé remerquet nitraha ne barissé dén erbet. Gobér e ras dehai hoah hum laquat de bedein, èn ur assurein n’en dèhé quet passet en dé liemb n’ou déhè gùèleten ellèdeu a assislance en Eutru-Doué. Er ré e zavteas goudé-zé hoah ar er murieu eil spial a béh lu c teliè donnet er secour, e rapportas dehou n'ou doé gùélei apparancc erbet. Er guér neôahn’ellé mui hum zihuenne, hag er vyrbarèd e oè preste trantrèein én-hi. Agnati ne gollas quet courage : ean e iaras hoah d’en abiiandètl, mar cârent cominuein de bedein ha goulenne guet ur le bihue er secour e esperent, Doué ne vanquehé quetag en accordein buan deliai. Otiilein ha crial e rant enta imiyoh-mui trema en nean, ha goudè m’ou doé adresset de Zoué pedenueu gi*edus,erSant ezavajas eit endairvèd gùéh ré de sellet ar er murieu, hag iud e remerquasa ziabél èl urgogussen péhâni e se-blanié sehuel ag eu doar. Er gogussen-zè e oé en luran e rè en armé roniein, péhani e arrihuè eit conlraignein Attila de sehttel er siège. En Escob santcl e laras nezé laen a joé : Chetu er secour e zavai d'emb en Eu-lru‘Doué. Mal-bras oé : car dèja en anemiscd en doé forcet en doreu, hag è hent dantrèein érguér: ïmrn breparein c rent déja d’hi fillal. Er llomeinèd, coimnundct drè Aétius, eailaquas er varbarèd guetquement a nerh hag a gourage, ma ou obligeant dachappe a bresse goudé ou dotil distruget un lqui brns a neliai. El-cé è oè bet delivret er guér a Orlènns dré bedenneu en Escob santel, de bèhani Doué en doè accordet moyandeu naturcl, péré n’ellcnt quet mirei ne oé bet sellet endelivrance-zé avel ur miracle. . Agnan ne danlas quèt pél goudé-zè a vonnet de receu èn ncan er re-compance ag è vei tuyeii hag ag é cevreu mad. Merhuel e.ras ér blai 435, goudé bout bet deu vlai ha Lri-uégtiénd cscob a Orléans. Ketlexi0ii. En diul, péré en dès ou halon staguel doh er mndcu tampore!, nVllant quet comprenein en abandon en dès groeit er Saent, lutg é partictiliér sant Agnan, ag er madeu hagag en inourieu ag er bcd-men. Er Saent, revé proiñesseu .lèsus-Chrouist, e espêré madeu parfgetloh avcit er i*è e abandonnent. Chetn elniè eti esperance, chetu er sanlimantett e zelie en dotit queinent erechén, péhani e vcnne assurein é salvedigueali. Ma D*en tl olt quet capable de gùiltal en ol tren ag er bed, ahoèl ne staguct quet hou caion doh-t-hai. Mar laquét hou caranté cn-ltai, ne vèhet quet muimgestre a nehai, mtes ind e vou é contrel meistre a han-oh, Hui e