Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/74

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

tinèr 56 bohé er s^kt.

i

» U I ïl r iü aveit er beurerion, ha remerqtiete oé a nezé penaws è vrassan pügeodur e oé gobér en alézôn. É dad hag è vamt,pcré n'ou doé <]uin croaidur meit ou, e ras dehou antréein ahrèd ér stad abriedeleah. {Juentéh ma tas de vout maestre ag è zanné, n'hnm gonsideras nameit èl tad er beu-rerion. E dy e oé digucor d’en ol perhinderionha passanderion. Biscoah ne oé het gùélet dén erbeté hobér alézonneu guet qucment a larganlé: hanni ne oé refusel guet-ou: er péh e ré dehou laret liés : c 3Ie madcu » e zou de Zoué; er heurerion je zou é vugalé; itellehen quet gohér » gùel eit distribuein é vadeu d’é vugalc. > Goudé marliue, é brièd hag é vugalé, Yehan e gueméras er resohition de renonciein d’er bed : rannein e ras ©1 é zanné étré-er beurerion, ha n'en doé mui quin occupation meitéñ exêlciceu a zevotiôn. El ma ôé bru-det partout é Santeleah, cn abitandêd a Alexandrier choégeas aveitou Escob; hag er sourci queian en doé bet er Sant-men, én ur arriliue ér guér-zé, e oc bet de hanaluiein misérieu é boble. Eane ordrcnas d’é of-ticerion gobér ur rolle ag en ol beurerion e oé er guér vras-zé ; ha deustou ma tremeinné en nombre a nehai seihmii, ean c fournissé detiai bamdé er péh e oé necessér aveit ou bihuance. D’er merhér ha d*er gùinér, cn Escoh santel e ré audiance publù] dirac en Uis, ha peb-unan e ellé hum udressein doh-t-ou : a-zé è laqné de unan enanemisèd, é consolé en dud allliget hag é soulagè er rè maleurus. Un dé ma hè d*en ilis, urvoès c hum daulas èlatè di eid, aveit goutenne justice guct-ou iueinb d*hé dèan. Ur rè benae ag é officerion e gonseillas dehi gortos hct que ne véhé deit en Escoh èn dro. « Nonpas, e rescôndas er Sant, pe-» naus c chelcuou Douè me 1’eden, mardalgeande cheleueter voès-men?» Ur roué barbar, luinliuet Cosroès, en doé quemcrel, pillet ha disiru-get er guer a Jérusalem, ha rjuéricu aral ar en dro, hag un nombre bras a dud, pèré e oc ol revtnnet, e zas d*er gnèr a Alesandri: èn ou mesque è oé escohèd, menèh, tud a ilis hag a hep sorte condition. Er Sant ou rcceuos guet caranté, ha penaus-henac ma oè hras en nombre ag en es-trangerion-zé, eanc hoürvaïas guet largantè d*ou dobèrieu, ha peb-unan e oc trettet ha cherviget revèè gondition. Er ré en doccargiict dc ran-nein è alézonrteu e repiesantas un dé ne oé quct possible deliou conti-nucin d’hôbèr èl-cé dispigncu quer bras; mses can e rescondas dehai: Tud a vihan a fè, ne houiet qiiet-hui é ma infini providance Doué, ha ne gouste quet muyoh dehou magueincand ïnil dèn hag opèn guet ur paerun hemh-quin a hunèli, eïL ne oé coustet tlehou maguein pemb mii dén èn deserlï guet pemb baraén? » Opèn quement-cè, en Escob santel e ras casse de Jèrusalem argand, gùin, gran ha dillat eit soulagemant er rè e oé chomet énou; hag an-tretenein e ras guet miseu bras mil méclierour e zavaeas d'er vro-zè eit rèparein en ilisieu e oé bet distruget; maes er somine e ras eit raqùiiteiu er gaptivèd e bassé hoah en ol dispigneu aral. Dises-é comprenein penaus é elïè fournissein de guement a zispigneu, pérè eseblanté tremeine guèlloud ur Roué memb. Gùir-è, éoé sourcius en Eutru-Douè de secotir én ur fïe^on miraculus en inclinalion caran-téus ag é galon vras : car sel-mui ma rè, sel-mui é cavé de rein, Bamdo casi ha de bep ser èn dé, é receué ag er broyeu pôllan memb, sommeu argand ha treu aral, eit fournissein d’en dispigneu-zé : peb-hani e zcsirc bout lodèc é oevieu mad er Sant-men. < > J