Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/737

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

lelt ag"ur gouil uset, reit delii a zona*zon guet ul lcannés en doé loget én hé hoyund; rac, emé-hi, orleniameu ur hé ne chervigeant de nitra na d‘er ré vihue, na d’er ré varhue. Gertrude e zavaeas de gnvoucisunt Outsen eit en averti.sseïn ag er stad é péliani è od hag eit goulenne guet-ou ma n'en doé quet Dooé revélet dehon pegoui ce é telié marhuel: car er chonge ag er inarlme, e hùélé deja presanl dirac é deulegad, e inspiré dehi ér memh amzér dougeance ha joé. Er Sant e ras laret delii en hi délié marhnei en trenoz, maes ne zelié, quct dougein na hum alfligein, rac sant Datrice, aposiol ag en Irlandre, cit pchani Oulaen en doé un de-votion vras, hag en i£lèd e oé preste d*hi rcceu é ranteleahen nean. Er Santés, consoletdré errescond-zé, e dremeinas én oraesonennoz aileih guet lié hoéresèrl. En trenoz, hi e assislasén Overen hag e gommuniüs. Er Jiélêg n’en doé quet hoah achihue en delmélian oraison, pe rantas Gerinide é peah hé iitean de Zouc, ér blai G39, oaidet a dri blai ha tregoud. ltefle\ion. Santés Gertrude hum offrns de Zoué hag hnm gonsacras d'er rhervige, queriU‘li è! ma lasdehi d’en hanaiiuetn. Péh quen agréable-é dc Zouc en oiTrande ag ur itroaidur quen innoijant! llevé ma tesque d’em)> enol ïaileu ag ên Ilis, en ol vngalé, quentéli è! m’ou dès eu usage a raeson, e zou obliget d’hüm offrein de Zoué, fl en adoretn, d’cn Ivmahiteinaveitou llroucour hag ou Ma stre sotiveiten, dTïobér acteu a Eé, a Esperance liag a Garamé, de laret-é. crcdein é I>oué, espevein én-ou hag er ltârein a greis ou halon. Cheiuentu er péh e zelie en tadèu ha mameu desquein abrèd d’ou bugalé, chèin er san-timanteu e zeJrant inspirein dcitai. Ind e zelic desqucin dehai é mant crouéet guet Doué hag eit Doué, de laret-é, c mant !aqueit guet Dmté ér bed, aveït er hârein liag er chervigein, aveit bout un dé eurus guet-ou én ê varaouis. Ou de$quein e zelïaui de drugairéquat Douèag en ol gra*-eeu ou dès receuet guet-ou, d*en lrugaircquat en doutou hrouèet, ou honservet, oa frenet én ur verlmel èr groéz aveil-hai, d’en doul ou receucl én Ilis dré er sacrcmanta Vadient, ha desqucin dehai offrein ou Italon dc Zoué hag er pedein guet devotion. Elt PEUZÊCVÈD DÈ A VIS CALAN*GOUVAN. SANT MALEU, ESCOB. Er Sant-mcn, guencdicq ag en Angleterre, e zisquenné a dud noble ha [>inhu‘rq, péré quentèh èl ma oé ou hroaidur én oaid de suiilial, el laquas, eit bnut instruget, é covand Lancarvan, fondcl dré sant Gado, ha comluiel dVé un Ahad santel h tg abil inerbet, El m'en doé dlsposi-tioneii caer a sperèd hag ur gaion douguel d er mad, Malen e ras ur pourlti bras éi; siânceu ager bcd hag ér vcrluyeu a grechéneah. Bihueiii e ré én un innotpince vras htïg én ur burtael admiraltle, Ita ireineine e ras é Jterre amzér er re parlïcttan ager vugalé e oé é pansion ér memb covand. Câret hag islimet oé guet é oi gonsortèd, rac discoein e ré de bap-imanén ol occasioneu icspect hag amilié. Durand ma oé er vngalé aral doh hum ziveriissein, er Sant liuin dcnné cn ul Téli benac a coilé aveit pe.deln pé gobér mcdUaüoñ ar er péh en doè leinnet. Prali^uein