Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/664

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

K

i i ii' ii i j i tiire a Acteu ert Apostolèd, eït ma considerehemb én-ou, non pas er rniraden ou dès groeit, maes q;iènioh en actioneu sânlcJ hag er ver-tuyeu ou dès praliijtiel hag e zeliamb ni eliué pratifpiein. En Aviétour santebmen negùillas queL c v*siret goudé m'en doé re-courei é liberlé, lia retorne e ras hoali guet*ou d’er guéra Uome, é péhani sanl Paul e zclié gobér de Zoué er sacreüce ag é vutié. Sânl Paul, ur momand quônt é varliue, e scrilmé de sant Thimothé penaus ol er réral en doé ean qùittcit, lia ne chomé guet-ou nameit Lucas hemb-quïn. Goudé martir eu AposLol bras-cé, Sanl Lucas e berdèguas er Fé én Ilali, én Dülinatie liag ér Macedoinel, ha convertissein e ras un nombre bras a bayannèd. Souffrein e ras aveiler Fé hilleiha ontrageu hag a Jiersecit-lioneu a berh er juivèd hag en dilidélèd. Anlin, er Sant-men, de hloèr péhani é eüamb laret peraus n'en dès quet calz a Sacnt a guement en dès anduret quc-ment èl-d’ou aveit lésus-Chronist, sant Lucas, a héhani er vuhé e zou bet ur nvai ttr glorius, e achihuas d labourieu apostoliq én Achaie, é péli léh é vniïiuas, d’en oaid a bnar Idni ha puar-itcguènd, IS mesque el iiiuageu pé porlersedeu er Hùéi hiés Vari, péré, revê santimant tud abil, e zou bet pêntet guet sant Lucas, er principalan*é en hani e hùéiér é Uome, abarh é ilis Santés-Mari-Majeur, ér chapelle en dèser pab Paui, pembvèd ag en hanhue-zét groeit auzein guctque-ment a vanifi^ancc. - Regleu spirituel, lennet a Aviél sant Lucas. 1° Groeit d’er réral er péh c garéoh e véhé groeit d’oh hm-memb. Beah miséi icordius, èt in’en d*c miséricordius hou Tad, péhani e zoii én nean. 2° Groeit vad d’er ré e ra droug d’oh; ha pedet aveil er ré hou tiffame hag e hoal gonze a han-oli. 3° Ne juget quct er réral, ha ne véhet qnet jugct; negondannet quett ha ne véhet quet condannet. 4° N’en dès nitra cuhet, a guement ne vou dïsoleit. 5° Petra e chervïge d’un dén gounie ol er bed, mar da de golle é inean? 6° Mñb-Doué n’en dé quet deit aveit colle en ineanneu, mses aveit on snuvcin. • 7° Gmilennet ha hui e receuou ; clasquet, ha hui e gavou; scoeit ar en or, hng é vou diguéoret d*oh. 8° Euruser rê e clieleuconzeu Doué, hag e zou fidel d'ou fratiqnein! Reflevlont Jésus-Chrouist è zou deitar eu doar, non pas hemb-quin avcil cher-vige d'emb de scùirdré é exanipleu, nageit hun preneindréer saciefice ag é Hoèd adorable, mres ean en dcsvennet hpah hun instrugein dré é zoclrin divin. Èl-cé, en hani, péhani ag er hommancemnnt ag er bed en doé conzet doh en dud drè guêneu nuemenl a Brofaetèd, en dès préset desquein dehai ean-memb er péh e zeliant gobcr, aveit on delivreïn â boénieu en ihuerne hag assurein dehai ur bonhenr éternel. Guel pebch grèd, guet pebéli respect ne zeltamb*ni cheleuetha méditein en instruc-lioneu santel, ranfermet éné Avïél t péré e ra d’emb annoncein dré é vïnistrèd, de béréenendès reÏL é autorité! Groambenta liés méditation ar neliaï, eit loa veint scrihnet don én hun speredeu hag é» urhalonneu. Peguement a laligue, a souffranccu n’en dès quet coustetde Vab-Doué