Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/656

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

an-

jiilïet oé : ne oé gallmet nameit bigodés, füllés, positet. Therès e an-(J«rQS toul guet ur biittanlaet admirable ; ha dre hé hourage lioah ad-miraploh , é tas de bèn ag er péh hé doé antreprenet. Antréein e ras én hé hovand nehué guet pedair léannés devot ha gredus, de béré é ras er régle a vulié c zelient miret. F.r Sanlés e vennas ma véhé hel mortefi-eation er squêndeu hag en oraeson occupution principalan hé hoéresèd. K1 ma cresqué bamdé en nômbrea nehai , hi hé doé bel er gonsolation a lnielet sehuel abad hé buhé deu govand ha tregond, é péré gùérhiésèd samel e gonduié hag e gonduie hoali ur vulié mortefiet ineibet, hag e viliue ér héneu brassan avel én dcserh. Goudé m’hé doé reformet lcan-nésèd er lïanne , Thérès e labouras ehué de laqnat er reforme é mescpie er venèli ag er memb urli. Cavouél e ras er memb ampêchemant de féahe in, maes donnet e ras de bèn a guement-cé dré hé honfiance vras é Doué. . Er reforinourès santel, deustôu ma oé goân ha dèlicat a natnr, deus-tou ma oé dihuigniei liè Eiorv dré er hlinhuèdeu hé doé <juel lics, e antre-prenné en oevreu dia*ssan guet ur grèd admirable, hag e zé de bèn a nehai guet ur hourage, péhani e seblanlé drest liénerh. Nitra ne gnustè dehi. Ilé haranté berhuidant aveit Dotté liagen desir bras hê doé de souffrein aveit é liloèr, e ré dehi Jaret er honzeu-men : * Groeit~d'eign, 6 men Doué, souffrein pé merkuel. » Anfin Thérès e gouéhas goai-glan, hag e santasé oé arrïhue hé ser de* huéhan. Larein e rasadieu d'iié léannésèd, én ur rein dehut bamdédu-rand é hlinhuèdeu merclieu a hé haranté tinér : < Mé hou conjure, e luré-hi dchai, a balamor de Zoué, de viret perhuéh-mat er règle e mès accordet d’oh, ha ne gueméret quet aveit scùir er bchourès indigne-nien, péhanieya de verhuel. Chonget qnêntoh de bardonnein dehi. i fiè hoéresèd n'ellent rescônd dehi nameil dré ou dareu ha dré ou hirvou-deti. Er Santcs e houlennas hé SacremaiUèu, ha quenléh èl ma hùélâs er Sacremant adorable én hé hymhre, é sauas ar hé han-azè, aveit er receu guet muyoh a respect, hag é laras guet ur grèd santel : « Deit, ô me Salvér! deit, o prièddivin mc inean! Chetu arrihue enta ert aer-hont e zesirnn guot quement a hirreah?____Arrihue-é er momand a men deli- vrance.... liou volanté revou groeit! Arrilme-è anfin en ser ma sortiem a m’exil, ma cavou m’inean én hou presance er bonheur arlerli péhani é hirvoude a houdé quer pêl amzér. » Hé detilegad altâu arrestet ar ur grucefi e zalhé én hé dourne, Thérès e rantas hé inean de Zoué, ér bhii 1382, oaidet a seih vlaï ha tiâ-uéguênd. Conzeu spirituel saniés Thérès. 1° En doar, péhâni e chome hemb bout labouret, e zn dc vout carguet a zrein hag a sperne : èl-cé ehué sperèd èn dén, marchome hemb bout occupet, e za de vout cargueta fal chongeu. 2« Pe hiim gavér triste pé treboulet, ne zcliér quet qùittaten cevreu mnd, nag en ormson , nag er benigcn. 3° En nemb e falle dehou commandein d*er rèral, e zelie bout douce én où andrèd, ha ruste aveit-ou é hunan. f 4° Pc vemb lemallet ag ur faute benac, ni c zelto receu qucment-eè guet un liumilitd intérioi' hag exlérior, ha pedcin eit en hani en dès er garanlé-zc aveit-omb. ■