Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/640

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

I t T C22 nciié er s^ent. Iaquat cliongeu a vnnïté é sperèd serviierïon brassan en Eutru*Doue, aveit lemel guet-iiai er fréii ag ou lubourieu hag ag ou cevreu santélan, Diiioaüe e ré ebué gtiei er memb sourci a rein de hanabuein en donüezon a sagesse iiag a antandemant „ en doé ehué receuet guetDoué, memb a pe zé ré d'er gùclet aveil er honsultein ha cheleuet é instructioneu, èl ma arriliué bamdé arlerh Pas(]ue. Car èi ma houiéen dud é tlguéoré nezé en or ag é logellicg, hag é eoussamé receu en ol én amzcr*zé a rejoeïs-sance, a bep tu è lé ré d’er havouél, eit gùélet un dén quer santel lia profiuein agè instructioneu. Er ré vras e zé èl er rè vihan. Er PulKarcbc a Antioche e zas un dé d’er gùélelguet puar Escob aral ag êr rè inouraplan a Syrie, ha guet en ofticerion brassan ag er bro-vince : azèein e rant ètal é zor, èti ur hoarne er silance, én gorto m’en dèhé reit dehai un insiruclion devot benac, èl ma oé é gustume gobér tTen estrangerion; mms ur gompagnoneah quer respectable e scontas lmmililé er Sant, iia cliome e ras unherrad hemb laret nitra. Unan ag en duchenlil, péhani en lianalmé parliculiéremant, e laras dehou anïin : * Me zad, gùélete ret amen Escobèd ha luchentil brâs, péré e liortos guet-n-oli un instruction aveit ou salvedigueah : groeit er bligeadur-zè d’un assamblé quen inourable. » Kezé Marcian , èn ur huannadein, e rescondas : « Douè èr Ded antiér e gonze doh-emb hemb cesse dré gue-ment traen dès crouéet; hun instrugêine ra dré è Aviél, péhani e zou c gonzeu diviu; desquein e ra d’embliiin devaerieuén hur hevér hagé quevèr hun nessan ; hun spontein e ra dré é venaceu, hun accouragein e ra dré ébromesseu, ha neoah ne brofiitamb quet ag en.ol instructioneu e ra d’emb : peira e ellehé laret d*oh hui Marcian hag e véhé pourfittable eit hou salvedigueah, eañ péhani n’en dè meit ur miserable pèhour, ean péhani n*en dès quet profiltet muyoh eil er réral a faveurieu caér eti Eutru-Doué? » Goudé en dout laret er honzeu-zê, er Sanl e arrestas é zeulegad ar en doar hag e hoarnas ur silance bras. En Escobèd en doè intantion a rein dehou en urh a vèlég; maes n’ou doé quel vennct pala-forceinè humilitè. Er gompagnoneab-zé e yas qùitte, ravisset ha laen a respect aveit er Sant, Marcian e ras hanahùein peguement é oé distague doh en treu ag er bed, én ur visïte e ras è hoér dehou, Er voès-men e zasun dé(!’ergùèlet guet hé mab, hanhuel Alype, péhani e zalhé ur rang inourable èr guér a Cyr. En Hermit santel ne vennas quet gùélet è hoér; mtes permettein 'e ras d’é ny antréein én è logicg, hag Alype e laquasélal é dreider pre-santeu en doé degasset dehou. Er Sant e ras un dram-selle dehai, én ur houlenne gtiet é ny mar en doé reit lod a nehni der hovandeu cn doé cavet ar è hent. Alype e avouéas guet sincérité n*en doé reit nitra de zén erbet. • Cassetenta hoti presanteu guet-n-oh a rétorne, e rescondas er Sant, ma n’en dé quet caranté doh Doué, mtes hemb*quin carantè doh hou yondre hou rante qner generus. * Er santeleah ag è vuhé eoè hanahuet hag admiret guet en o! : ha tud devot a ziar en dro e ras sehuel chapellicgueu èl n»'ou déhégroeitaveit er Sâent Martirèd* non pas, gùir-é, eit rantein inour erbet dehou abad é vuhé, mses èn esperance de Iuquat énou é gorv santel goudé è varhue : peb-unan e oè déja én gorto a joeissein ag un tresol quer prècius, pé-hani e véhè bet eit-ou ur merche a faveur hag a brotection en Eutru-Doué, Marcian, affliget, pe gleuas laret quement-cè, e glasquas en o