Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/639

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

te 10 COCTl,-MIQüfcL. SaNT AURClAN, IIERMIT. G21 yn fléñ parfa5t revé er bed. Eair -perpoi, joéhis lia rouiuivt * é imtir ex-celhitU, Joucc hag Mgrcablp, è fa^orniien gracitis d’hobér |ieb ira, e ré cieliou l;out cùrei guet tpicmenl bamii eti iiannbiié. Mas é lêh abnsein ag en ol dotuvzonneu nalurel-zé ayeit hum rein flo vanitécn er bed, Marc.ian e vennas gobér ur sacrcfice a neliar tlcn hani guet peliani en cn <Ioé inJ receuet; hag én ur renoiiceifl tl en ol avantageu e ellc esperein, ean e gueméras er resolution <le gârein ha tle chervigein Doué liemb-fjuin. El rn’en doé calza sperèd, lianalinein e ras soinlèn péh <]uen irompus-é er bed, ha penaus-bcnac ma oé hoah youanc'] hag é crcis é uerh, rjùittat e rasézaimé, c gucreni hagé amicd aveii lium dcnnein én deseiti a Gal-cide, toste d'en Arabic. A’Iium goutanlas_quet ag en dout qùitteit er bed, quêmér e ras en ol moyandeu eit ma véhé bet aticoéheiL ehué guet en dud. Choége e ros aveit é zemeurance ul léh distro hadôn én deserh, a béltani ne sorlié ja-nijcs. E gambricg e oé quer stréli liñ i|nen izel, nta oé obliget de chome pléguet: n'ellé quethum zeihel én é sau, na htim astennein a hèd é gorvr én ur faeijon ma oé én ur slad a génance continuei. Enou é ticmeinas er reste ag é vuhé ér beden , él lectur ag el livreu sacret hag ér méilitation ag er gulrionnéeu éternel. Yune e ré batndé : ne zaibré meit bara, ha ne guemerc jamacs nssès avcjt lorrein é ïianne ; maes ne dre-meiné dé erbet bemb daibiein, aveit en dout mui a nerb d’iiobér er péh e houlenne Doué guet-ou. N’en doé quin daremprèd nameit gtietDoué: é oiaeson e oé casi continuel, hareceu e rus endonaezon a gonlamplation ér basen ihuelfan. Er scla*rdér surnalurel, péliani e zé ag é zarempredeu segrèd gnet Dotié, e ras dehou un hanauedigueali vias a liuiiionnéeu hag a vistérieu er Fé. Doué e scùillc én é inean un abondance quer bras a gousolationeu, ma cavé perpet berre en amzér: en dé e sebiunlé debou uu «er, hag en ser ur momand : én ur guir é solilud e oé aveit-ou ur baraouis. Maes caér en doé bet gobér avcil bihuein cnhct lia dishanahuet d'en cIulI , é verlu liag é santeteah e ras en disolein. Én amzér ina chongé ne oé hanahueté reiirñnce gnel dén erbel, é hùcbis é arrihue én é hermillage deu zén yonancq, hanhnet Ensèbe hag Agapet, péré er pedas quement d'ou receu édan é gondui, ma n’ellas quet ou refuse. Conssantein e ras 011 receu aveit é zisciplcd; maes èl ma oé déja raj slréh é logicg aveit-oa c hunam , inde sauas peb unané gambricg tosle de iiani ou mseslre. Gan-nein e rent guel-on ar en dé er psalmeu, ha liés* en er lionsulient ar er moyandeu d'arrihue ér burfaection. Er Sant e oé sourcius ,d’J]obér de-hai pehdé conicranceu spirituel ; rein e i üs dchai ur l églcmanta vuhé easi Inval doh liani e viré ean-memb, hag inde ras ou deu ur pourfit bras ér vertuyeu édan ur msestre quer santel. Èl ma tas gotidé^zé ealz ñ réral de hotdenne er memb graece guet-ou, Marciaue bermeltas ma vélié bet sùuet nrhovanrl aveitou logeinol, ha rein e ras dehai Etisèbe aveit Tad priol : car aveit-ou ean , ne venmts quet qùiltal esolilud., ïlum garguein e ras hemb-quin a rein inslritclioneu d’é venèh, péré e yé liés der vi-silein. ‘ En llermit santel en doé receuet guet Doué en donaezon a vlracleu t ñ béhani en hnm chervigeas c rnar-a occasion, deustou ma oé perpet casï én drespèd dehoti. Cubein c ré a giiement ma ellé er faveurien e receué guet Doué, rac ma tougc ardeu er goal-sperèd, péhani ne glasque meit I i \