Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/627

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

6 GOUil,-MJQU£L. — SANT URUNO , UENA1T. C09 or voês maleurus-nifin , péliani e oé ehué fot h-avaricius, e goussantas anfm rein dehoù er nioyaiid de gommetlein eñ torfâet. Un noz ma oé Kyoltan ha Justin é vab ér memh gulê guei er Urince , ind el lahas du-Tand ma oé cousquet hag e droahas é bèn. Achappe e rantquentéh; maes èl ma oé éhairrel-mat en doreu âger hnsiel, obiiget oent bet de sail-leïn én dozeu' Justin c dorras é hotig hag c cliomas ntarhue ar en da-chen ; è dad e yas de gavouét Hivod, itage bresauus dehou pèn flielar; niaes ne jôeissas quet pêl amzér ag er recoinpance e oé hcl reit dehou eit un torfaèt quen horrthle: punisset oé heL dré ur murhue cruel ha suhit , hag eñ lyrand ean-memh e varliuas ahèn tri dé goudé. È1 •cé é acliihuas en iimot;und .Melaré vuhé, d en ôaid a benibzêe v1:ù , ardro er blai 798, Doué e rasar é vé mi nombre bras a virucleu. Ur Sant-men e zou patrotn iiilleih a bara.isieu a Vretagne, ha bout cn dès ur chapelie é parses Noual , éial er guér a Bondi. Edad sant Meliau e zou eh ué pairom para‘s PEeniau, Pebéh lorfa*tteu ne ra quet commeUetn en ambition, urhuéh m’en dé é posiiion a galon un dénl Ni e liùéle é Bivoil un dén cruel, péliani ue zouge quet trampetn é zeourne é goèd è vrèr eit en dout é goiiron , péhuni, hemh respectein memh en oaid tinérran , Imm gomporte avel ur barhar é quevér urhroaidur, é ny prope. Kyollan, é brièd, Jusiin ou mal>, ne goussanlaTit chervige de votuTeùueton nameil rac n/en dint potts-sel dré en ambilion. Péh quen lerriblé-é un dén ambiiitis! Eit coutan-tein é fal inclination, ne zonge tjuet torrein ol liaineu sacrellan , mou-guein én é galon er sanlimanleu irimiiaphm. INe hattahue quin lézen na-nieit é inlérès. En lorfaeiteu hrassan memb ne goustanl nilra delioti,-Pihue e ellehc laiet en ol drouguett ha maleurieu c slleigc ar lié lerli en ambition ! Groeit hrezèl enla d’er fal inclinalion-zé, quentéhèl ma santel er germe a tieltl én hott calon.

ES UUÉUVÈD DÉ K VIS GOCIL-MIIJÜÈI,. SANT BRUIVO, MENAII. Er SanL-men, guonédtcq ag er guér a Goiogue, e gondtlié, èn amzèr ma oé hoah croaidur, ur vuhé quen devoi ha quer retiret, ma oéur signe assuret ag er saiiLeleah vras è péhaui é teiié ai rihue un dé. E gtiéi eui, péré é oé tud a zevotion hag a zougeauce Doué , e vennas mu vélié bet dessauet édan ou deulegud; tnaes é liùélet er sperèd eïiceltahL eu doé, inder hassas de Keiiiisaveit achihue gobcré sludi. En o) e udmiras soutfèn é vertu hag é siance bras, lia quement-cé e ras deliou bou.t hanliuet clia-noine a Beims. Bruno e ansaignas enou en tologie, ha sêllet oé deja èl en docLor abillan ha santélun ag é amzér. Er rellesioneu e ré ar en dan-gérieu e gavér ér bed, e itispiras dehou en desir de, renonciein ,d’er ma-deu trompus ag en doar ayeit elasque er madeu éternel ag en nean. Ven-nein e rus hum dennein ér soliLud eil gobcr penigen. Uuéh dén aral, louchet dré resolulion ou ami Bi uao, e laras dehou é oenl preste d’en hélie én deserh. Goudé ott dout h,um gonsaltet assamble ha quemérct avis tin Abad_ -77 i

  • r