Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/620

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ER SjK?i’T4 gouyeten dud é oé ur verb oé. l*)nou c conduias iir vuhe pénitant merhet lle oraeson e oé continuel: n’luim antretenné nanieit gueiDoué lia guet cn ^EIèd. Bihuein e ré guet gouriat lezeu, péré e gresqué a neliai ou-hunan én deserh-zé. Admrret oé guel en ol dré hé santeleuli» ha consi-deret oé avel urburhud a benigen. Goudé rna oé retornet Nonnus d’é escopli, é ziacre Jâcq, péhnn i e oé bet teste a gonversioner Santés-men, e vennas monnet é perhindèd de .ïerusalem, liag e houlcnnns, eit qnement-cc, permission guei c Escob. Nonnus e recommandas deliou, pe vélté bet arrihue é Jerusalem, gou-lcnne doairé ag un hcnnit, hanlmet Pelage, péhani e vihué retirel roste d'er gner-zé; J:ïcq nancoélias qnet é gomtnission, ha cavouét e ras on liermil én ur groh ag er manné Olivèd. E gamluicg ne oé sclarel nameit dré ur fenestricg, péhani e oé casi perpet chairret. Kn Diacre, péhartie gredé gùélet un dén. n’en doé quet tnemb er chonge a iïelagïe, Ag cu rlélié bet meml> chonge a nehi, jamres n’en déhé bet lii lianalmel, quer changet èl ma oé: lié deutegad e oé don én hé fèn, ha hc face è oé dis-schel dréhc yuneu Ita dré he morteficalioneticalei. EnDiacre c laras d'er Jaus hermit é oé deit d’er gùélet a berh Nonnns, escoba HeÜopoJis. En hermit hum goutantas a rescond penaus Nonnus e oé un dèn saniel, hag en litim recommandé d’é bedennen. Chairréin e ras qucntéb é fenestre, ha Jâcq er hleuas é commance è office. i En Diacre-men, goudé en dout visitet er hovandeu a Jerusalem hag ar en dro, é péré ne oé quin brud nameit ag en liermit Pelage, e vennas lioah monnet d’er gùélet quènt rctorne d*é vro ; maes er havouét c ras marhue, ha quenlèh é avertissas en hermittèd aral de zonnet de ran-tein deliou en devserieu dehtiéhan. Pe oè bet vennet golhein er liorv hag er baumein, revé en usage ag er vro, é oé het lianalmet é oé urvoès oé. Ne oé quet bet moyand de guhein er misièr-zè doher boble, hag er brud hum stréâuas quènt pêl partout dré er Palesline. En ol gùérïiié-sèd ag cr.liovandeu a Jerusalem hag a Jericho e assistas èn interremant, piletteu én ou dourne. En diacre Jâcq, retornel d'Heliopolis, e evpliquas tlc sant Nonnus ol er péh en <Ioé gùélet, hag en Escob santel, è hùélet n’en doéquethanahuet Pelapie, e zisclfcrias dehou nezé segrèd er Santés. yucrnent-cé en doégroeit d'cn Diacre-zé scrihuein, eil gloér en Eulro-Doué hag eit instruciion er bèhcrion, en histoér a gonversion er Bèni-tandés santel-men. Hé marhtie précius e amhuas ardro er blar SJ»8. Pêl'nmzér goudé hé marliue, corver Santés e oé bet degasset é I' ranee, ha Iaqueit én abbali Jouar, escopli Meaux. , Convorsion sanlcs Pelagic e zou aveit-oml> un exampïe bras a gon-solalion hâg a gonfiance. Doué lutm Ijlïge é rein d emb mar-â-lniéh mer-cheu hanad ag è visèricorde infini é quevcr ér Jtèherion brassnn, aveit hun dongue de zistroein doh-t-ou dré ur gùir gonversion, hag eliué aveiln hnn )>ou rseson erbet d’hum excusein, mar manquamI>og er gobèr. F.il He/teTion. Pelagïe péhourès eassisteèn ur perdègue: touchct-e, ba butn gonveriisscin e ras ér momand memb. Pch quen eurus oè-lii, dré ne zacrennas quel ur momand hé honversipn! Profiltamb ag en oc-castoneu eurus-cé, é péré é omb touchet guet Douè: pebèh maléur martezéêiter lièhourès-cè, mar Ité dèhé dalreet lié honversion beteu trc* noz hemb-quin, Calz e zou hoâh bermen hag e Iiélie Pelagie én hé vaniié,