Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/597

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

24 SAKTAMBHE. --- SANT NIL * ABAD. 579 un dé d*ergùéle(, nonpaseit profiiteinag é instruclioneu, mEesfjuôntoh eii hanalniein é siimee Iwg é abiltset. Kil e oé bei averlisset ag ou des-sein. Goudé en dout saludel gnet honestis er goinpngnoneah-zé, ha groeit ur beden verre, er Sunt e bresantas d’unan a nehai ul livre é pé-hani é oé certaen pèn régleu a livout ennomlne bthan ag en dud salvet. Èï ma cuvent rai rusie en doctrin ansaignet él iivre-ïé, er Sant e brou-vas dehai penaus en dociirin-zé e zou hani en Av iél, en liani en dès an-saignet sant Paul hag en Tadeu ag en Uis. * Er pèn régleti-zé, emé-ean, hott sconie, rac ma condnunam hou puhé. Ma ne viltuet tjuct ol santé-lemant, sur-oh a gouéhe cn tôurmanieu élei nel. » Kr iiouzeu-zé e scontâs er rc e oé doh er cheleuet, Im discoeiu e rezanl dré ou huannadeu er santimameu e oé èn ou halon. Unan ag er gompagnoncah e houleunas guet er Sanl mar boé datmel pé salvet Salomon, hagen hermit sanlel e rescondasdehou: « Petra é verne d*ohgout mar dé Salomon salvet pé ^dannet? Er péh e verne d'oh gout, e zon penaus Jésns-Chrouist e venace ag en dannation ol er ré e gommette ei pèhèd a baitlardigueah, Ean c gonzé èl-cé, rac ina houié penaus en liani doh péhani é conzé e oé ur païllard. Giiet véhé guet-n-eign gout. e laras hoah er Sant, hâ hui e vou dnnnet, pé hâ hui e vou salvèt. Avcit Salomon, er Scritur Sautel ne gouze guet ag é benigen. èl ma conze a benigcn Munassés. » Ur goamour nehué, hanhuet Eu[>hraxe, pchani e oé un dén cnrguet a orgueil hag a vanïté, e arrihuas è Calaln e, lia lulleiii a Abadèd e ras presanteu dehou ; mses sant Nil ue hèlias quet ou example : iium goutan-tein e ras hemh-quin a bedein Doué eit-ou én é solilud. Iuiphraxe, aveit hum vangein, e g!asquas en ol occasioneu d'hobér poén dehou; maes chan-gein-e ras quént pèl a sanLimaut én é andrèd. Choine e ras^clan, ha da-vai e ras queméh de glas<|ue er Sant. l*e avrilmus Nil, er goarnour hum daulas doh é dreld, ou arrousas guet é zareu, cn ur houlennc pardon guet*ou, hag erhonjurein c ras de rein dehou en habid a venah. « Er promesseu ag er Yadient, e laras dehou er Sant, e zou assès aveit-oh ; er benigen ne houleüne quet promesseu aral. Hou péet hemb-quin ur galon glaharet hag en desir de changein a vuhé. » Enphiaxe, péhani ne oé quct coulant ag er rescond-zé, er pressas hoah a reiorne de rein dehou en habid a venah : ha Nil a la (in e nccovdas dehou é houlenne. Quentéh èl m’en doé receuet en liabid-zé, er goarnoure zas de vout un dén nehué^ rein c ras ou liberté d’c sdavètl, dtstribuein c ras ol é zanné d’er beurerion, ha merhuel e ras tri dé goudè é santimanteu bras a ze-votion, lia Isen a gonfiance c miséiicorde en Eutru-Doué. En ampeleur Oihon, péharii en doé groeit ur voyage c Rome, èn ur vonnet é perhindèd d’er manné Garan, e yas de \isiiein er Sant-men én é govand, pdhani ne oé nameit un assamblage a logelticguen peur, Pehùélasen Ampeleur un demeurance quen distèr, eane laras d*er ré e oé gnet-ou, én ur gonze a zisciplèd sant Nit : « En dud-cée zou gùir habiiandèd ag en nean ; bihuein e rant é cobaneu, èl estrungerion ar en doar. » É gùirionné, NEl hag é zisciplèd n‘ou doè quet a zemeurance ar-restel: hum sellet e rent avel eslrangerion, avel tud péré n'ou doé nilra ér bed. Er servitour-men de Zoué e gouduias de guetan Olhon èr cha-pellicg ag er hovand, é péhani échomezant un lamicgén ormson : gobér e ras dehou goudé-zé anlréein én è gambricg. En Ampeleur e offias dchou un aplacemant aveit battssein ur hovagd hag e bromettas stagucin