Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/562

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

set er bed. en up(i;cri;i> db a tis SAnTAUBnE, SANT ELZÉAK" ÏIA SANTÉS DELPHINE, É BRIÈD. Sant Elzéar, gtifinétilcq a Brovance, e oé Let tiessâuet guet ur vam devot La saniel, péhani, en tlé qnetan ma oé ileit ar en tloar, er heiné-ras étré lié tlivréh bag en offras t!e Zoné : er pedein e ras <I'el lemel guet-hiarlerh er vadient, quènloh eit m’en tléhé jamaes permettet ma véhé Letcouciet é inean dré er péhètl, Doué e chelcuas lié fedenag e garguas er liroaidtir-men ag è zonEezonneu. Discoeinc ré a vihnnic un inclinaLÏon — c, - - vras eit er vèrln hag un horreui hras doli er péhcd. Ur garanté spêcinl en tloe eil en dud maleurus, lia d’en oaid a hemh plai, ean e ré der heurerion en argantl e oé reit dehou eit hoari : liés mcmh é partagé é hretl guct er vugaJé peur. Modeste, douce ha graciusoê é tjiievér en ol, ha l?en oé a respecl hag a ahoeissance é qtievér é dutl hag ol er ré c oé laqueit de gommandein ar nehou. IJr yondre tlehoupèhani e oé Abad a Sanl-Victor, ê Marseilie, er heméras én é govand hag hum garguas d’en insimgein. Elzéar e zougnéa nezé ur hroitis, goarnisset □ vègueii luem, péréezi.spennéquement è gorv, ma oé giiélet mar-a-hùtih er goêd é ridèc. E yontlre, péhaui e admiréé garanié eiter morleficalion en unonid quen tinér, e zihnennas iloh-t-oti er penigenneu drès-ordinaer e brmiqué. Aveit pligein d’é tlud, Elzéar e zïméas d’nn damezHle, hanhuel Del--phine, péhani e jaugé hras doh-t-ou, muyoh dré hé devotion ha dré lié vertu eit dié hé noblanee. I*’n eu brièd sanlel, goudé ma oent bet éraedel, e goussuntus eu eil gnet éguilé tle gonseweïn ou giiérhtat, hag intl e viras én effèd er verlu*zé het er inarhue. Tremeine e reznnt en noz tpietan ma oent het laqueit assamhle, cn orseson, durand péhani Dono e gargnñs ou tneanneii pur ha gùèrh ag ur joê hagng un doustèi ad-mirahlc. Elzéar, eilmouguein é fal inclinationeii, e hrati^ué/pch sorte pe-nigenneu lia niortelicationeu : n hum goutanté quct d hohér henib*qitin er yuneu ordrénet guet en IIis, yunc e i é hoah abatl ol en avent ha peb gùinér : dongue ê ré noz ha dé ur cilice. Delphine e hraliqué f hité a guemenl ma ellé er memb penigenneu ba mni teficalioncti. Er Santu'eu doé meil tri hlai ar-n-uéguènd, pe varhuas édud. Ilèri* tour ag ou danné, ean e sellas er madeu-zé è! moyondeu e fourjaissc Doué dehou de soulagein erbeurerion ha dc fabourat eit é hloèr; gobér e ré hemb cessc méditation ar lézen en Eatru-Doué, nvcit pêllat a zoh é galon er garanté disordre dohen ti eu crouéel. Kit er trtadeu èlernel é pé hemb*quin é ol zesinên. Opèn hillcih a bedenneu aral „ ean e laré bamdé en officeu ag en Uis, lia liés ér suhmi é toslé <Ten daul sacret a Gommunion. Ne gredan q»et, e larc-e:m un dé d*é brièd, c ellché Ijont ar en doar joé baval dohen hani e danlioan doh t:ud ntcu Doué. Brassan consolation mô inean ar en doar, e zou recett liés Corv haGoêd Jèsus-Chrouist. « Accourcet oé de rein ul lod brasag cn noz d’en orreson. ha de chome ar é zeubn durand en amzér*zé; ma*/, ê zcvolion n’er doé niira capable de rebutein : joéins hag amiable oé cn c zeviïpu. Él ma oé e sperèd cn un tinion eoniimiel guet Douc. ne vourréqnc*t jamas ècleuet conze ag en ireu ag er bed, hag can e gavé atiau ur ninyand bennc de gùittat er gompagnoneah lia d hum dennein cnè gambre.