Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/540

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

d:m d'er liuvouét, aveit er pedeind^obieneiu ou yehèd guet Doué. Opên +|uement-eé. en dud ag er liarlér, é liùèlet é taulé ou doareu mui a éd oit d’en ordina:r, e gredéé oè pedennen er Sant e denné er vénédiciiou- ag en neau : er péli e ré deluii ou dout ur respeet-Jjras eit*ou. É humililé n’ellè (juet souiïrein en inourieu e oé rantet deiiou, ha Gil e gLHttas é lienniltage uveit cla$(|ue ul léi) t|uen distèr, ma ne véhé quet bet hamdiuet guet Jiatiui, hag è pèliani ne véhé quei bet exposet d*er chongeu a vanilé. ilutu arreslein c ras un herrad cn ur solitud ètal er i ivière a Gurd, eit prolitlein a exampleu, hag a inslrueüoneu un hermit santei e gavas énou. Antréein e ras dôn éu ur hoèd, ha goudé eu dout Irocil hadistroeit, Gil e gavas anfin ur groh vras ha erus , dirac pèiiani ue oé nameit sporne lia drcine : éitou é choégeas ê zeinéurunce ett aehihue é vuiié éu exelciceu,ag er beden liag ag er benigen : en doar-zè eoéquen iugrat, marïcn doè naineil gouñat lezeu divlas ha hùerhue aveit Lilmeiu; nues eu Eutru-Douè, péhuni en dès perpet ur sourci parii-culièr ag er léer hiasLluc,«e bourvtcas ehuc d‘é zobèrieu , dré voyaud un hèvès, péhani e yé banidé d*er memb amzèr d'er havouét de groh hag er maguè guet hè leoh. Ti emeine e ras énou hilleih a vbyeu , occupet ltemb-quiu dc bcdein Douè, dc gontamplein noz ha dé é vadeleah, é vrasuset, è buissance hag é barfmctioneu aral divin. Kouèer Goilièd, péhani e oè oueittrer giboès d’er hoèd-zé, e remer-riuas en liéyés, péhuni e vagué sanl Gil, hag e yas ur hè lei h : é chasse hi hèiié a doste : el loa-zé, péliatii ne houyé ihèn inonnet, e ridas d’er groh è péliani è oé er Sanl, bag é liourvaLas ètal é dreid. Er L^ritice-zé, souèliet è hiiélet (|uement-cè, en inlcn ogeas ar er lacon ma vihuc éu deseih, lm deuslou ma oé hérètique obstinel, n’eüas quel panataad-niireiiLi hag u respecteiu vertu er Saut-men: diimenne e ras ïnemb a dioubleiu icpos ha silance ur servitour quer bras de Zoué. Er rouè a Frunee, Childebei t, e oè bet quen toudiet è cleuet conze yg è santeleah, ma ordréuas dehoudonnet d’è bafaes elt nïen dèhè bet er bbgeadur d’er gùèlet, SanlGil, âbad er voyage-zè, e rtis hilleüi a viracleu, pérè e gastaser brud a nehou partout dré France. Er Koué hag en duchenLil ag é baliies e ranias deliou iuouiïeu drès-ordiiuer; maus et* Saul ne lé meil huannadein aiïciïi é solitud. ErLhïnce, goudé en dout olïret deliou piesanteu bras, péré e relusas, e houlennas guet-ou pelra en dèlié guellet âhoèï goLér eit rantein pligeudur dehou. Er Sant e res-coudas d’cr Llouè nellè gohcr éuou nilra agrèuploh de Zouè liu dehou, èl seliuel ur hovandaveit er venèhe zeñrehè hum denneia cn deseih-zé. Soudèné oè betsauet er hovand, ha quènt pèi é oé bet cargueLa vcnèh devot, pérc, conduiet dré sant Gil, e vilmè èieu hcimitlèd ag en Egypte iug ag eu Thébaïde „èr pratiquc ag er beuigen liag ag eu ol venuyeu. ErSant-men e hoanlas ipicnt inerhuel monnet de Küiue eit visheiu Béyeu cn apostolèdsam Fienc ha saiU Lbul: ne diongè quet è vèhé bet haiiahuet enou guet dén ; m^es é vertu e ras en hunaluiein énou quer clousaielél léhieuaral; er Lbb e failas dehou ergùétet: un istime vrus c ras a neliou , ha reiii e ras deliou a bresaut deu iiiuage ag, en Aposiolèd saulel, Gil, retornet d'é go\a»d, lu.n a vèñieu hag a Oivreti mad, e rantus è iiiean de Grouéour, ardro pembcand haiHcr-hand vïai goudé donne-diuueali hur Salvèr. tnterrctoè betèü è hermiLlage, péhaui e zasquènt V