Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/539

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

uer yeiu-e lïermen ergaranté é mesqne er grecliénion! Pe vélié er garnnté ên b«r halonneu, ne selleliemb quet quen digns <|uementa gaplivèd peur, pérée zoii é hirvomlein én ur selavage quer crnel ha quen dartgerus ñit ou sal-vedigueali. Nieellehé diovéra var-a Ura; calza zispigneu inuLil e ramb : quement-eé e véhé assèseil prcnein pé soulagein ergaptivèd hager lirr-sonnei ion. Knrus-é er ré i*u tlèslruhé doh ou nessan, car Dotié en dou truhê 'doh-t-haï: esperein e ellér peb tra a viséricorile en Ivjtru-Doué, pn vér bet charilable. Mies en neinb e /.ou didruhé é (juevér é verdér, liù riesou en dés-ean dVsperein é vou Doiié niiséricordius én é aildi èd? Kll lIETArt DÉ A VI3 SA-NTAMBGB. SANT GIL PÉ GIU, ABAD. KrSanl-men, gnenédicq ag er gucr a Athène, e ziaquenné ag ttr fa-mrlle a noblânce. dad, hunbuei Thèodorc, hagé vam, IVIagi, péré e oé hoahinouraplohdréo» vertu eit dré ou ligné, e ras ol ou fossible eit rein dehou un desqnemant crethén. Brassan pligeadur Gil én é youanquise oé leinne é tmlic er Saeni en exampleti caér ott dés reit a santelealt hag a benigen, hag ou fraliquein e ré deju quer mad, ma httm z.ihiisqué liés ag é /.illal aveii ou rein d’er beurerion. E siance ag é zevotion e oé ad-miret gtiet en ol. Goudé mailiue é dad hag é vam, er Snnt, tin ur hobér rcHexion nrcr gonseit e ras .lésus-Chrotiist d’un tlén youanr.q, péhani e houlenné guet-ou er moyand de gonduie ur vuhé parftet, ha de béhani é laras: * (Juérhet, gkerhet t/l er pék e huès% ka ret-ind d*er beurerion, e gtiemérasen avis-zé èl reit dehott can-memb; hageit en helie lidélemauL, é hùerhas ol é vadeti lugé zistribtiys en argand d’en dud peur. Un actioiHpiergeneruserrantas (juen agréable de Zoué, ma receuasa nezé en don£ezon a viracleu. Un dé gouil, abad en officedivin, »n dén pusiiei bum laquasde grial én tirfae^on quen hnrrible . ma oé spontel en ol, hag en oTlice troublet: er Sant, touchet é hïiélet un disordre èl-cc én ur place quer saniel, e dostas hag e gommandus é hanhue Jèsus-Chrouist d’er goal-sperèd soriie a gorven dén-zé ha lùuein. En tlén positet c oé bel delivrei én ur momand, hag en ol e ué ravisset guet admiralion. Sant Gil, én ur iemerqnein er lespect bras en doé peb-unan ett-ou, Itag é htiélel ne oé quet possible dehou bihucin cuhet ha dishanahuet én è vro, e gueméras er resolution de ehangeïn bi o ha de bêllat doh mè-buioneu dangerus eri dud. Ej ma cavas ul lestre prest de banie, huin ainiiatquein e rns quentéh eït donnet é Frartce. Pe oé largue ér mor, é sùuastm toupmaut hag nn ahuéi qmjn horrible, ma oé el lajstre én dangér de vonuel d ersole. Er Sani.tonchet é hùelei tristedigueahcrvarlelodèd, hum l;tquas de bedein, ha tpientéh èl ma sâuas é zeourne treina en nean er ïrior e zas dc vout calme. Doarein e ras é Urovauce : hag èl ma cleuas conze a santeleah liag a zoclrin sanL Gcsser, escob a Ailes, ean e yas der havouét eit <_les<piein gufii-ou en hent ag er barfieciion, ha deu vlai c chontas énou; majs è indinatioiï eil er relrted, hag en tlesir en doé d’hum anlretenuein guel Doué hemb-qnin dré en ora-son, e ras dehou huin dennein én ur hoèd bras, pehani nc oé qtiet goal-bèl dolt er guér a Atles; ïnseser brud ag é sanleleah c ras ipiênt pêl disolein é relirance, Img a bep tn é té tad