Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/538

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

mses d’er bilrannan t ô me Salvér» receuet men dareu, pene véritanquet scùiltein men goèd aveit-oli. * Er pab Grégoer nâuvèd, é cletiet conze ag é garantédrès-ordinaer bag chué eit inourein er galilé gloiius a Avouéour de Jésus-ChrouUt, en doé mérilet dré é brison lia dré é souffranceu, er groas cardinal; nises en dignité ihuel-zé rie ras qtiel dehou changern nitra én ê liabid, én é beuranté nag én é fa*Qon de vilmein. lïan e yas de chome d'é govand a Varselonne, ha gùel oé guet-ou é g.imbiicg eit ur palaes e oé bet offret dehou : ne benneuas quet memb ma véhé bei meiblet ur gambie eil-ou. Er Pab, péhaui e vennc profiuein ag é uviseu eit goarnation enllis, er galhuas de vonnet de liome, hag er Sanl hum laquas éti lienL; inaes cuiiéhe e ras clan èr guér a Gardonne. dihue leùu doh Bar-celonnc, tiag èl ma sunté é hoahé deliou, enn e gassas de glasque ur belèg eit rein deliou é Saoiemanieu; maes er bélêg n’lmm gavus tjuet ér guér. Er Sanl, péhaui e hanaliuc n'en doé <]iiet pèl de viliuein, e sauasé zeu-legad hag é zeourne tremu cn néan, én ul laret guet hï.ieih a zareu : « Goudé quement a hraeceu e Imès accordet d’eign, me Salvèr, ne re-lùseiqueldeignér momanddehuéhim-men,densloupéhquen indigne-on, er gonsolation a receu iiou Coi v adorable lia hou Coêd précius. * E beden gredus liag é gonliance vras e vèritas dehou er graece spècial de votil sacremantet guei un Er lionie a Gardon ha paud a rérui péré e oé presant.e hùélaser gainbre ur sclserdèr gaèr, pélianïe badasun liantér x*r: hu ieinerquein e rent ur joé drès-ordinaer ar laoe er Sant, pèhani ne cessus a ranlem d*é Salvér actioneua hraice goudè ur faveur quer bras, a béhani é*vi‘udé eun-niemb en ol circonstanceu eit lruguiréquat Doué a no^iui ol : èl-cé é rantas c ineun de Zoué, er blui I2i0, d’en oaid a liuéh vlai ha Lregond. Seltuei e ras uu dispul vns a zivout el ièh c péhuni é leliè bout in-terret. Eñ abitandèd a Gardonne, é péh leh é oé marhuc, ne vennent quet colle ur presant ou doè receuet ag en nean ; hag er venèli ag é urh e houleniié un tresol, péhani e apparchaiitè dehui. Coussantein e runt ma véhé bet Iaquêiter liorv saniel én m* archette ar guuin ur mule, hag en interrein éi lèh m'en déhé i l lon-zé huni arreslet. Dré bei inisskm Douc, er mule, goudé en dout groetl ur pentuul mad a lient, liuin arreslas éhars dor er chapelle é peliuni er Sunt en doé receuet grieceu ijucr bras èn é youanfjtiis. SaueL oé belénou ur liovund ug é urh, hag énou é repose è relégueu. Keflexion> Durand ma rè sant Haimond é ora*son liagè bedenneu, un JEl e hoarné è lonnèd. Manléréglet inat hnu levotioneu, é léh gobér na?s dhou la-bour ha d’hou affasrieu tumporel, ind e chervigeou culz doli drè er vènèdiction e denneint :ir-n*oh, ar hou labour, ar hou ailaïrieu hag ur gucmeni tra e liuès. _ r Mar d’oh parsessus, è contrel, de chervigein Doué aveit golièr ou aTfierieu lamporel, no zeliet qnet bout souéhet, mar cavet goudé-zé é vé bctinulil hag hou sourci ha hou poen. £il Jiejlexion. Nen dès quel un dèu brassoh cbaiiic eit eJtposein ê libertè hag é vuhé de zelivreiu er gaplivèd, ha (le lubourat eil sabc-digueah é verdér. Sant Kaimond cn des ean groeit; mas peh q