Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/526

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

j>08 BCHÉ EB RJf.NT. iritK Anfin, goiidé en dout bet goarnei e escoptiabad opèn deii-uét;uônrt vlai èl ur imgul parCaet, et* Sant-men e runtns é penh é inean de Zcué , ér biai 542, oaidet a btiaizêc vlni ha iri-uéguènd. Ri,Rcxion. Sant Ces£er e venné m'en délié é boble hum gomportet én iiis giiet res-pecl ha guet modesti. En ilis én effèd e zoti un ty a otseson ha hanhuei e ty t*n Eutru-Doué mcmb. K’en dès placeerbetar entloar, (ïiiersaïi' tel, quen digne a hun respect hng e zeliumb memb dougein quemént avel en ilïs. Neoab hun ilisieu ezou profimeiguet htïleih a dnddré 011 dize-votion, dré ou divodesti ha dré ou manijiiemaiueti a respect. üarne e antré én ilis guet bibannoh a respect eit n’aniréent én un ty a inour. Darne e za d’en ilis, gusquet énur faj(;on dijauge pé divodest. Lod hum ar-resle de sellet én dro tlehai ; lod aral hum laqua de barLmda) èl pe vé-hetédant ur hovu. Urvam e gasse guel-hi bugalé vthan, péréne rantna-mpithouri pé gobértrous, gobérdehi memb colle en Overen, hadislroein erréralag ou fedenneu : èl-céel>uéé accourcérervugalé a vihunirC de vout én ilis hemb devolion lia hemb respect. Égiiirionné. h:ig ean e véhé an-dnret, ne laran quet é ty nr Drince, maesé ty nr bourhis meinb, er vugalé d’liobér quement a drousèl ma ranlén ilisieu? Ur vaguerés e gasse guet-hi ur hroaidur pélidni ne ra ineit crial ha troubleinen ol: ha hoah mar-tezé n’hi dés qnet a véh é rein deliou de zénein, memb dirac en ol: er pèh e zou neoali un dra dijauge ha contrel den honestis. Béral anñn e gasse guet-hai bet ou chasse. Gùélarnb hù ne gouchehemh quét ni è unan benac ag er fauteu-zé, ha quemérami) er resolutiondlium gorrigein dré ur niodesti mêlable, dré ur silance respectuus : dulhamb parftet hmi deulegad eit parrnt dohendis-tractioneu. Lausquet èr guerervugalé-zé, pèré n’ou dèsq,uel hoah a neson. Ne lausquet quei hou chasse dc zonnet d’hou hélie d’en ilis : staguet ind qnêntob. Anfm, chonget penans ne chervige d’oh lioah de nitra nssïstein én ilis guet ur modesti a zianvés, ma n’assistet ehuè gnet un devotion in-térior. SB SKIilVÈ» OÉ AU-iS-UÉCUÊKI) A Y13 SANT AIÜIEL, AliAD. Er Sant-men, guenédicq agen Angleterre, e zisquennéa dud noble ha pinhulq, péré el Iaquasér scol én ur hovand, quenléh èl mVn doéen oaid u rteson. Artnel, pèhant en doé ursperèil sontil hag un imnr excellant, e avancas quement ér siance liag èr vertu, ma tremeinas è berre nmzèr ol é gompagnonèd, ha ma oé respeciet guet er réral èl ur mrestre hag èl ur Sant. Pratiquein e ré é spècial er verluyeu a humijité hag a burtset: gredus oé èn or*son, modeste èn é lmsqueinunt, charitableé quevèr é nessan ha la.*n a druhé doh en dud inflrme. Doné e accordas dehou a neze en donaezon a viracleu. Unan ag é gompagnonèd en doé a houdé pêl iimzèr un dcrhian calet, hag è sperèd e oé hemb cesse tourmantet dre un tantation bras : caér en doé gobér, pedein, yunein, ouilein , n’eJlé quet pêllat en tantation-zè. Uti dé ma oé è ereinein en derhian étal en tan , ean e ras ur chonge de guemèr mantel er Sant , ha quentéli èl