Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/48

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

s

fïoeit oit hun goarne ha hun homhiie erhat? Ilùg ahoeissein e rnmb-ni ti liur hovczonr, én ur héJie ti<iéleniant c» aviseu mail e ra (1’einb eit leahein hur fal incJimitioneu, hag eit ussttreln hur salvedigueah? Consitleiamb I)ouc ér ié e zott <irest*omb, hug uboeissumb dehai èl de Zoué-meml). En ur gonzc a netiai-c e lare d'cml) Jcsus-Chrouist én avicl : Pthue benac hou ckeleu, em cheleu; pihue benac hou lisprise, em disprise, EB PDARZtCVÈO A VIS GUEMVÉR. SANT HUAIR, ESCOB HA DOCTOR. Er Sant-men c oé gannet ér Poitou, E dad hag é vam, |>érè e oé tud a galilé vrasf eculoé er maleur dc vont payannèd, ba Ililatre oé bet dessauet en oa faus superstltioneu: maes èl m*en doé ur sperèd excellant liag un ineliiiaiion vad, dré er sclserdér ager raeson naturel, ean egomman^as banahuein péh rjner vasn, pcli quen dirseson e oe er buyannage, ha penaus mab-dén no oé latjueit ar en doar nameit eit pratiquein er batiantatt, en tamperance bag er vertuyeu aral. Dré un eflcd abrovidance Doué, Hi-lair e gavas livre er Scritur Sanlel : én ul lcinein el livre-zé, ean e ha-nahuas soudén, guet er secour a gr£ece Doué, er liùirioné hag er san-teleah ag er Religion a grechéneah, lia quentéh é vennas cresquein cn nombre a Ziscïplèd Jésus-Cbrouist, én ur receu er Sacremanl ù Vadient. Er graece e receuas ér Sacrcmant-cê e ras én-ou ur changemant quer Lras, nta ne oc quet mui er memb dén. Quer carguet e oé a nezé a sperèd Üoué avei er grechcnion parfsettan. Bihuein e ré revé régleu en aviél: greduseitsalvedigueahé verdér, cane instrugé ré arer gùirionèeu ag er lè, é spécial ar vistcr en Drindèd Santel, pèhani e oé altaquct nezè dré vlasfêmeuen hérétiquèd : ean e accourogè réral de j»ratiquein er vertu, ha de chervige Douè dre er bromesseu ag er recompance éter-ncl. Gobér e ras perpet ur studi particulièr ag er Scritur sacret, avelt ellein avance muyoh-mui én hentagersrdvedigueahhag ager barfscclkm. En islime vras e ré cn abilandèd a Boiticr a verlu hag a abillaet er Sant-men, e ras dehai er choége eit ou hugul goudé roarliue ou Escob. Hilair ne oé quetèn gorto a guement-cè : é humilïté e ré deliou credeiri ne oc quel capable d’occupein ur gargue quer ponnèr, én un amzèr surtout è péhauï é oé attaquet en llis dré hcrétiquèd brasha puissant; ne hùèlé partôut nameit dangèrieu; mais caèr en doé bet gobèr aveit reluse en dignité-zé, obliget e oé bet a la fin de gousantein d'er choége e oè bet groeit a nehon. ■ Hilair, deit de vout Escob, e labouras guet grèd Iia guetcourage d’instrugein é boble, hag e ras ol é bossible eit preservein ê zevèd doh faus doctrin en hérétiquèd, péhani e ampouisonnè hag e gorromplé er vro. Annoncein e ras a voéh ihuel er gùirionéeu attaquet dré anemi-sèd er gùir fé; ne oè quetarrestet dré vcnaceuendudna dré er respect ag er bed, rac goñt e ré penaus Jésus-Chrouïst, C vaestre, en dès larel ê vou eurus er ré e zou persecutet a balamor der justtce, Er béherion e oé quén tôuchet écleuet è instructioneu, roa hum gon-vertissent ha ma renoncient d’ou disordrett. Er Sant n’ancoèhé quet é salvedigueuh prope. Ean cn doé é aerieu mercliet aveil pedein, hag èn