Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/455

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

• I _ 20 COURTTI-I^Pf. -- SANT CUJLLAM, ESCOR. 457 gùélet astonnei a Lht é huéliein gnet é vèg en trm dostineteit poahein en treu e xel:é dislnbuein tJehai. Dn ur ronnet un noz fle p;ous(piet, ean e romei quas é oé hel disposel ar en donr gulc tir menñh e oé deït de logein d’é dy, durand ma oé é hnlé ean nprestel én ul léh ilundloli hag ;essoh. É humitilé e oé bet olTaneel é hùélel en differance*zé : galhuein e ras é serviterion , ha ne v«nnus f|uet monnel de gousipiei het que ne véhé het l:iqneit en eu ludé ingal. Liés é cousqtiè ar er plancheris, pé ar im Lahisse, durand ina credé é servilerion é reposé ar nr gulo hlol, ha mar-a-hùéh é tremeiné en nez en ora*son. Trettein c ré é gorv èl un nnemis dangerus, hag er hastiein e ré clré henigenneu ha morleficatio-ncu ruste ha calèi. Er Sant, dré é rang ha dré ézignité, e oé ohligêtdc iein predeu é mar-a occasion; mees ne danhoé quet calz ag er hicfj e oé cliervigel ar é daul, hag er heurerion en dos el lod brassan. E ivage ordinaer e oé deur pur, pé mar-a diùch eau e lihué é zeur guci ur bannicg gùin. Calon er Sant-men e oé perpet touchet pe hùélé poénieu hamisèrieu er réral. Ur voès hidropiq e zas un dé de houlenne guet-ou en alaeson : quer carguet oéa nehi a foeirelihue, ma n'ellé qnet casi quèrhet. Guif-lam, doh hi gùélet én ur stad quen iruhéiis, n’hum goutantas quet a soulagein hé feuramé : credein e rasen en déhé guellet ehué reïn ur sou-higemant benac d*hé hlinhuèd én ur Uobér dehi quemér liriac. Er voès-zé e gueméras ag er remèd hag e relornas d'hé zy. Donnet eraschonge a nehid’en Escob pe oé é predein, hag ean e or-drénas casse dehi er gùellan assiettad e oé ar en daul, hemb n'en doé casi touchet én-ou. Er servitour. carguet ag er gommission-zé, e ghis-quas pèi arnzér er voès queih-zé dré er rnyeu, ha hi havouét e ras onlih én hé zy, astennet ar un uehedicg plous, goleit a bitloleu, ha quen tourmantet guet en ilroug, ma oé presle de verhuel. Er servilour-zé e ridas d averlissein é viestre, péhani e oé bel affliget-bras a guement-cé : hum sellete rasèl cablus a varhuê er voès-zé, a balamor m'en doc litim vèlot a rein nr remèd dehi, Eti Escob sante! e yas quentéh d’en ilis eit oflrein de Zoué er sacrelicc ag é zareti liag agé bedenneu : chome e ras énou Let qne ne oé deit ré de laret (iehou é oé sâuel er voès-cé ha par-fietemani gùclleit. Er Sanl, hneu a joé, e ras hi degasse dirac-t-on, ha podn vras en doé bet é credein é zeulegad, é hiiéletquer yah hn quen tiispos tir voèsert doé gùélet en dé-zé memh én ur stad quer miserable. En ol ê gredas penaus ur changemant quer souéhus e oé arrihuet dré en effèd a zareu hag a bedenneu en Escoh santel. Er vro-men e oé ravagct én amzér-zédré er brezél e oé étré en Dug a Yretagne hag er Roué a France : er guér a Sant-Bi iec e oé gùéh é pou-voéf1 er Vretonnèd, ha gùéh aral é pouvoér en anemïsèd. Exposel oé hemb cesse de vout pillel guet en eu du. Én occasioneu-zé é liscoas er BtiguL santel-men é ol garanté hag é ol sourci eit é boble. Occupet oé dülhmat de dolpein é zevèd stréânet ha rfou honsolein. Petgiiéh en hum bresantas-ean é creis er brigandèd! Pet gùéh éexposas é vuhceitcon-servein buhé ha madeu er ré a béré é oé carguet guet Doué! Pet gùéli anfin tud barbare, péré ue glasquent meit laquat er goêd de ridêc, en doé laqueit ar nehou 011 donrne sacrilége, sùueter glean drest é bèn, anjuliet ha goal-drettet en Iiscob sauLel, péliani e g!asqoé guet courage arrestein ou brigandage ! Hnm chervigein e ras mar-a-hùéli ag er glean