Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/441

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

urus, pcré en dès manquet a broüttein ag en occasioneu eurus ou dès cavet de sonie ag ou disordreu dré en hent ag er benigen. O péh un (lra a gonséquance-é d’un dén hélie hemb dscrénein boéii er grtece hag en inspiratiôneu mad e sante èn é inean é cleuet ur perdègue, ul lectur devot, pé ur gonze vad memb! . ftlaleurusen nemb ezou boar nezè doh boéh intérior en Eutru-Doué ha doh é goueiance : rac è galon e galetta muyoh-mui, ha quement-cè e zou caus ma hès quement a béherion, quement a dud libertin, péré n’en dint quet touchet é colle ou inean. ProfitiamU ng en ol oecasioneu a salvedigueah,: rac iremeine e rant, ha ne zant muï én dro.


SR EÜAHVÈü DE AH-N'UEfiÜÈKt> A VIS GOÜRHELÉH* SANTÉS CHRISTI3NE, GÜÉRHIÉS HA MARTIRÉS. Admiramb triomfle er Santès-men, péhani, den oaida zeuzéc vlai, en dès anduret eit Jésus-Chrouist en tourmanteu crucllan, ha hè zud prôpe e oé hé zyrand. Christine e oè guenédicq a Doscan, ha merh d’er goarnour ag er guér a Dyro. Discoein e ré a vibanic ur sperèd sontil, ur modesti hag un douslér admirable; hè zud, péré e oé payannèd ahurtet, en doé que-mèrel sourci d’hi iastrugein ar ou faus tézen. Hè zad e oé ineinb un anemis bras de religion Jésus-Chrouist; ha durand er bersecution allumet dré en ampeleur Diocletian, er goaniour-zé c ré clasque er grechénion, hag ou zourmanté guet ur harbari estrange quént ou laqual d’er marhue. Er verhicg-men, pèlianie hüèlécasi baindc degaïse ur hrechén benac dirac hézadeit hout interroget, sôuchet é cleuel en treu caère larenl, ha ruvisset é hùélet ou modesti bras, ou hourage hag er joè e ziscocnl én ur vonnet d*er marhue, hum santas inspiret d’hum rantein crecliénés: ha providance Douée fournissas dehi er moyandde voul instruget ése-grèd lia hemh gout d'hé zud , ar er mistérieu ag er Fé , ha de receu er Vadient. Christine, deit de voui crechènés. ne vennas quet cuhein pél atiuér c ré professiou ag el lézen a grechéncah : hum zisclteriein e rus soudèn, én ur dorrein en idolèd pè limagcu er fuus douèèd, e oé goarnet é ty hézad. IN'bé doé hoalt nameit deuzèc vlai, lia déja hc oc Iten a zis-prisance eit er madeu hageri inourieu âg er bed : coutant oé dèja a hobèr de Jésus-Chrouist er sacrefice a hè buhc : hé halon youancq hu tinèr c oé abrasel dré en tan ag é garuntè sautel. Pe hiiélas hé zad é idolèd torret liag a pe gleuus laret è oé é verh en doè groelt quement*cé, ne ré numêit easse trous arlié houste : lii gal-huein e ras quentéh, hag a pe oé arrihue én é hresance, ean e larasdehi: < Hâ possible véhé ma hou pélié hui groeit er maieur a béhaiii é oh aecusct? Hù possible véhé ma hoii pèlié liui berhormet hun douéèd? » Er Saniés e rescomias : < llù possible-é, mezadqueih, adorein er sorte dôuéèd-zé, péré n’ou dès na guellel na vertu? Crechènés-on, ha me grède n’endèsquin Doué nameit Doué er grechénion. * N‘hi lausquas quet de gonze davantage : quemér e ras ur golér quer bras doh-t-hi, ma ras hi scourgein guet ur grueldet barhare. Andure e ras en tourmant-cé henib hum glemme é fscQon erbet, hag <