Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/424

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

l verdiah-zé! A houtld toste de hnéli cand \Iai m’é ma etablisset en de- votion-menén Ilis, cresquein e ra bumilé é inesque enoi pobleu, guet ur fréh inlini, Anlin, er verdiali-men a Intron-Varia er Manné-Gnrmel e zou bet approuvet gtiet hilleili a Bnbèd , péré, eit stréauein muyoh-mui en de-votion-zé é mes<jue en dud lidel, en dès accordet indulgeanceu pleniér d’er verdér ha d‘en hoèresèd , de guetan, pe antrèant ér verdiah-men , meit m'ou dou covesseil lia communiet; d’en éil, pe govessant hag a po goinmunïant d’en dé a hinihue , pé d'un dé benac durand en eihvèd; d*en drivèd, én, article ag er marhue, d’errée bronongouahoèl a galon, ma n’ellant er gobér a vêg, en hanhuc santel a Jésus, hag indulgeanceu aral hoah a béré é véhé rai hir conze amen. Reflexton* ErScapuIér, pé er Petit-abid e zou un abid précius hag inourable merbét, p’en dé deit ag cn nean, hag a p'en dé èl habid servilerion er Hùérh iés glorius Vari. Comprenamb dré guement-cé guet pebéh res-pect, guet pehéli purtseta gorv hag a inean é teliér dougue un liabid quer santel. gjuyuuuuuMULlS BH SEIHTÊCVBD DÙ k VIS GOUROELÉrf, SAKT ALEXIS. Admiramb en nerh a hrsece en Entru-Doué, én ur gonsiderein erhou-rage lerme guet péhuni en en dcs er Sant-men dispriset bet er mai hue pligeadurieu, inourieu ha madeu er bed. Aiexis e oc bet gañnet ardro er blai 350. É dad hanhuet Euphemian, unan ag en noplan ha pinliuiquan senatorèd ag er guér a Rome, hag c vam hanhuet Aglaès, e oé deu brièd laen a garanté hag a druhé eit er beu-rerion, de heréé tistribuent oumadeu guet sel-mui ha liheralité, ma hum buéient hemb héritour erbet, Doué e accordas anfiñ dehai ur mab, pé-hani e oé bet hanhuet Alexis, hage oéselletavel er fiéh hag er recom-pance ag en almsonneu liag ag er pedcnneu ou doé groeit. Er hrouidur-men, dessauet hag insiruget guet un lad ha güet ur vam vertuus, e avan^as merbet ér pratique ag er vertuyeu : cavouét e ras én é famille exampleu bras a charité, hag é galon, tinér ha frontal dré natur, e brolitLas ag en avantage-zé. Desquein e ras n’ellér quet gt>-bér un implé gùel ag en danné eitdoh on fartagein guet er beurerion, ha distribuet èbcé én aimsonneu, ind e forme un tresol pinhuiq én nean aveit en éternitc. Ag en oaid a groaidur, n’hum goutantas quet a rein d’er beurerion er péh e oé én é zisposition ; maes iium chervigein e rc lioah ag en ol moyandeu eit obtenein guet er réral en treu a béré é houié en en doé dobér en dud maleurus. <■ t ■ A vusul ma cresqué én oaid, Alexis e zisprisé bamdé muyoh-mui er pligeadurieu hag en inourieu og er bed: n’en doé quin gousle na quin inclmation nameit aveit en treu ag en nean : er chonge hemb-quin ag ur bonheur hemb lin e saué é inean drest en ot treu crouéel: ne vihué mu! nameit aveit en cternilé. É guérent e zisclaerias dehou en hoanL ou doé d*en diméein d’ur verh devol ha pinhuicq, ha goudé bout bet quel liés