Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/423

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

er Hnérhiés, hag erpenigenneu ruste e braticiuent: soriie e rasag é zeserh eit biliuein én ou mesque, ha goudé cn dout groeit professiou, é has de visitein en Doar-Santel, péhani e zou bet consacret dré bresance di-vin hur Salvér : tremeine e rus huéh vlai guet é verdér ar er Manné-Carmel, hagervuhée gonduias énou e elle bout harihuet ur ravissemant conlinuel a sperèd. Simon goudé-zé e zas de vout Supèrior-genéral a Urh er Harmèd, ha n’ancoéhas nitra aveit cresqtiein muyoh-mui é me$que é venèh hag é mesque é boble ea devotion é quevér er Hùérhiés Vari. É1 m’en doé ur gonfiance vras ha parfaet ér Vam-men a hraece, Simon lium santas un dé presset én intérior de houlenne guet-hi ur faveur nehué benac aveit é urli hag aveit en ol dud fidel. Gôudè m’en doé scùiltet hilleih a zareu, groeit calz a benigenneu hag a bedenneu, revé m’en assure d’emb en hisloér, er Hùèrhiès Vari c apparissas dehou, én ur zerhel én hé dourne ur Scapulér, hag e laras dehouer honzeu-men laen a gonsolation : « Receuct, me mab, er Scapulcr e ran d’oh ha d'ol hou urh avel ur merche a me haranté spècial hag a me frotection. Sant Simon e insLituas quentéh er verdiah ag er Scapulér, aveit inou-rein én ur fieijon spécial er Hùèrhiés. Er Pahôd en dès approuvet er verdiah-zé liag accordet dehi indulgeonceu. En devotion-zée gonsiste é biliana dra, péhani noblige quet hoah édan boén a béhèd marhuel. Er verdér hag en hoéresèd e zelie dougue er Scapulér ahoèl édan ou dillat, Jaret bamdé office en llis pè hani er llùérhiés. Er ré ne houiant quet leinne, é léh en office-zé, e zelie laret seih Patert seih Âve ha seih Gloria Patri. lod e zelie lioah gobér ahslinance d’er merhér, d’er gùinér ha d*er sadourne, pé ma nellant quet gobèr vigil en déieu-zé, ind e zou oblrget de zoublein ou fedenneu. En devotion-zé hum slréauasé berre amzér, hag un nombre bras a dud a bep stad hug abep condition e guemérasen hubid, hag hum arrollas é chervige en Intron-Voria. Sant Simon e hiiellas de hilleih a dud clan, én ur rein dehai er Scapulér. Edouard, roué ag en Angleterre, lia sant Loeïs, roué a France, hum loquas queñléli èr verdiah nehué-zè. Er miracleu caèr en dès groeit en Eutru-Doué eit discoein péh quen agréable oé dehou en devolion-men, en dès hi stréùuet dré er bedantiér. r*i’acliiuehen quet, pe véhô ret d‘eign rapportein en ol dangérieu-, en ol accidanteu triste a béré er Scapulér en dès preservet gùir servïterion er Hticrh iés Vari. Pet gùèh n’en dès quet ean mouguet en tan dré é vertu? Pet gùéh n’en dé bet conservet er Petit-abid-zéén é béh c creis er flam-meu, cl ma lare ur servitour bras de Zoué? Pet gùèh eu dès-ean goarantet beta dillat, beta bleùu er ré en dougué, péré hum gavè sompreriet è creis en tan hag er flamme? Peguementa dud e zou betgùèlet, péré couéhet é sterieu pé ér mor, e zou bet dalhet ar endeur ha delivrctag ur marhue certsen dré er Scapulér e zouguent ar nchai? En ol e houér er péh e arrihuas ér guér a Vontpellier dirac ol un armé. En amzèr ma oé assiégcl er guér-zé dré en anemisèd, ur soudard en doé receuet un tenne mous- quèd, hag er Loléd, goudé en .dout trezet é zillad, e chomas pladel ar er Scapulér e zougué ar è grohen, hemb gobér droug erbet dehou. Er roué Loeis trizêcvèd, péhani e oè teste ag er miracle-zé, e guemcras soudèn goudé-zé er Petit-abid, ha Loeis puarzôcvèd e hèlias example ê dad. Peguemeni a brincèd hag a brincésèd én dès cliué hum arroïiet ér