Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/416

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Elt SjEKT. meine, de verchein dehott el leltrennen. Er Snnt, é herre nmzér, e houyas leinne. Desquein e ras memh el latin hog er hun ; liap èl m’en doé ur voéh mélodius, é hligendur oé cannein mèlaiioneti en Êulru-Üotié, én ur hoarne é lonnèd. Th iarmaet, cscoh aZol, én nr drenteine tin dé dré énou, er hleuns èl-cé é cannein hag e vennas er giiêlet: touchcL dré er halitèeu escel-lant e gavas ér hroaiilnr-men, can er goulennas guet è vacstre, hum garguas a nehou hag el laquas er hovñnd a Zoi elt studi en thologi. En ol e adniiré hamdé muyoh-mni purtset ha immiiité er Sant, hag en Escob santel, é liiiélet sperètl cacr é ztsciple hag er pourfU liras e ré or vcrtu liag ér sianceu, el laquas de voul Ahad ag er hovand-cé, goudc m'en doé receuct en Urlieu sacret. Thuriâu, érgargue-zè, e ras admirein é ahiltaet. ê furnés hag en taland hras en doé receuet de gonduie cn inenn-neu èn lient ag er salvedigueah : é esampleu santel e secouré quement èl é instructioneu de formein é verdér èr pratique ag er vertuyeu. Thiiirmaèl, péhani a gaus d e oaid hras ne oé quet capahle d hum nqùiüein ag é ol zevaerieu, e garguas er Sant d’instrugein é bolde, ha guet coussantemant en ol, ean erchoégeas hag er sacnts memh Escobénè ïèh, Thuriâu, én un dignité quen iluiel ha quen inourahlc, e lahouraslioali guet mui a grèd hag a gouroge eït en dout en ol vcrtuycu ag c stad santel. Cresquein e ras é hedenneti, c yuneu hag é vorteficalionen : ur garanté heihuidant en doè eit satvedigueah en ineanneu; Iremeine e ré en dé è instrugein é hohle, hagen noz casi a béh é pedein, È hatianlsct e oé admirable; maes er Sant-mene oé ferme ha courajus, peocques-lion a hioèr en Euiru-Doué. Un Enti ii puissant ag er vro, hanhuet Ri-vallon, pousset dré er goal-sperèd, eit discoein en disprisatice e rè a Zoué, ag é Sient hag ag è Uis, gotidè en dout pillet ha ravagcL ilis ha covand SantrMoach, pèhoni e oé eili leâu doh er gtiéra Zol, e laquasen tan èn-liai: losquein e ras ehueen oriemanteu, er haliceu hag el livreu sacret. Thui iâu afdiget è cleuet en nenétcd trisle-zé, e gneroèras guei-ou deuzcC ag é venèh, Iia hemh dougein colcr itn dén qner puissant, n yas ardioèd de gavouét Iïivallon. En Euiru-men, souéliet é hiiéïet è Escoh é arrihueér stad-cé, e oé het querscontet, ma hum rinidas quenlèh ctal é dreid, én ul laret : < Petra e elte enta gohèr d'em Escoh doimet ar droèd d'eni gùèlet? » — • Hui er goulenne, dén impie ha cruel, e rescondas er Sant? » Nezè guet on Imrdèhtmtsantel, é rehraichasdeliott en énormité ag é dorfaet, hag en er menagas a jugemanteu terrible en Eutru-Doué. lïivallon, Louehet dré gonzeu ha dré venaceu er Sant, e zas de voutquen douce èl un oèn, hag e hrometlas reparein en ol dommage on doè groeit : receu e ras guet Immiliié er henigen a seih vlai c or-ilrénas en Escob santel deliou, Ur changemant quer pront ha quer sin-cèr n’ellé brmt nameit ur miracle a buissance hag a visèricorde cn Eutru-* Douè; hag en Eutru-men, conduiet Im conseillel dré er Sant, c reparaS), en oi scanrial en doé reit, hag e viliuas santèlemant goudè. Durand ma instrugè è hoble è prehécion er Rogationeu, en Escoh santel-mcn, èn ur sehttel é zeulegüdiTerliié, e hiiélasen neah djguéor,, en &ièd é tougiie é prchécion en Arche a alliance, ha Jésus-Chrouist: azéet ar é dribunat. Annoncein c ras er vision (Eer hohle, péliant o stouias quentéh eit adorein Doué, hag er Sant e ras sehuei él léh-zé ur groèz groeit a vein tail. 1