Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/414

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

eü er Lei hinderion Img en estrnngerion, pcré n’ou tloc quet a rctirance, de braliqnein en oiieson ha d’hol>ér, èl ma câré, hé exdoieeti aral a ze-votion. Sigmilèn e vcillé elmc ar er&emterion a hczy, hage ré dehui lium arjùittein ag ou tlevacrieu é qucvér cn Eutni-houé. N’hé doé hoah nameit dcu vlui ur-n-uéguènd pe gollas hc frièd. En intanvés youancq-men, péhani e oé bet attau separeidoh er hed dré en disposition a lié lialon, litim gondùnnas a nezé de vihuein retiret ha pêl doh commercc en ducl; inaes hé hérent, péré en doé ur garanlé vras eit-hi, nellent quet approuvein hé resoltuion, hag ind e venné hi ol>li-gein de ziméein a retorne. Er Santés, hemb manquein d‘cr rêspect e zelié dehai, e resistas guet quement a gourage hag a berseverance doh ou soliiemanteti, ma ou doé c.oussantet anhn hi lausqucin libre de liélie inspiralioneu er Sperèd-Santcl, péhani hi galhué d’ur stad parfettoli. Monnet e ras de gavouét cn escob a Albi, péhani hi honsacras de Jésus» Chrouisl, lia hi laquas é mesque er merhèd devol, gloestret de chervige en Ilis. Bilniein e ras ér stad-cé un heirad anuér; macs èl n'hum gavé guet hoah coutant a hé stad a vuhé, liï e gueméras er resoluùon de gùitlut liébi o ba tle vonneiélléh araleii bout léanñcs. Hé zud, pêhani e oé avancet-mat én oaid ba ne gavé quin consolaüou nameit guet-hi, e oé bet gùet guet-ou batissein dehi ur hovand ar é zoaren, quênloh eit per-mcttein dehi lemel ag er vro. Choége e ras eit quement-cé ul léhavan-tajus hag^agréable, seih leau izelloh eit er gucr a Albi, ha staguein e ras doh er hovand-cé ranieu assès eit inagttein el léannésed. ' Sigoulèn e oébet lacpieit de vout Abadés, ha quènt pêl er brud a hé vertuyeu e ras de liilleih a verhèd renonciein d’er bed aveit hnm gon-sacrein de chervige Doué hemb-quin. Er SanLés, carguet é berre amzér ag iir gommunnuté nombrus, c oé occupet hem)j-quin dc zcssâu lic merhèd aveit gobér a nehai giiir priedeu de Jésus-Chrouist, ha d‘ou bonduie devat-ou dré en henteu slréhan ag é Aviéi. Ilé enampleu santel e oé aveit-hai un accouragemant continucl : lii e oé aveit-liai ol ur scùir parftet agen ol vertuyeu,ha n’ou doé nameilsellet doh hé oevreu eit des-quein pratiquein er barfaection ilitiellan. Hava! doh m* vam tinér ha ca-ranléus, ht ou dougué ol én hé halon: hi e garé hag e glasqué quement ou salvedigueah èl hé hani prope. Hé hondui én ou andrèd e oé laen a zoustér, a humilité hag a garauté. Mar boé douce en Abadés santel-men é quevèr hé Iioèresèd, hi e oé ruste én héandrèd hi, hag er yuhé e gonduiè e oé forh-calet, Dougne e ré âttiu er ciüce, memb én hé ldinhuèdeu. Cousquet e rè arcl ludu, hag ur niein e chervigé dehi de dresplègue. IJi e ré perhùéh-mat en ol yuneu ordrénet dré en Ilis, hag ehué er ré ordrénet dré er régle hé doé reit d'hé liovand: nivé ordinaeremant nameit deur ; ne zaihré na-meit bara heye, e breparé hi-memb, ha lezeujardrin guet péré é laquè mar-a-hùéh nantdle, P’hi déhé bethéliet lié grèd, er Sanlcs en dèhé bet praliquet hoah morteficalioneu ha penïgenneu brassoh ; ihtes ne venné quetgobér davantage, guet eune a revinnein hè yehèd ha ne vélié bet obDget de vout dispanset ag er règle. Er Santés-men en doé ehuè ur sourci admirable ag er ré glan, ha ne zougé quet rantein dehai er ehervigeu méhussan. A guement ma per-mettè dehi en honesüs ha hé régle, hi e soulagé ehué en dud clan ar en dro: hi e yé dou visitein liag e bansé lii-inemb ou goulieu : hilleili a