Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/413

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

T2 COCÏUIELÉN. -- SANTÈS SlCOtFi.ÈN, INTANVÉS. 595 ié e changeas a nalnr liag e zns de vout f|uer ponncr ma oé scfiéh Ma-den è tongne é sam : souchet a guement-cé, ean e gueméras er gurio-sitéde sellet peira e zougué. ilenslou m’en doé er Sani dihuennet doh-l-ou, ha cavouét e ras é oé deit en doar-zé de voiit eur, pchani e grescjuns cjuemcnt, tna las gohcr er Santa, nehou talr croéz, ur halice lia tri cloh carré.* Gmidé rnarhue enEscob a Lcon, cn dud a ilis e chocgcâs ol d’üf voéh er Sant-men én é léh : Goulven, péhani n’hum gavc qncl digne d'occu-peïn ur.gargue quer santel, e bartiâs eit monnet è pcrhindèd dc ftonie, én ur chongeal n'ou déhé quei manquet a choége im aral eil Escob ; nrirps scrihue a rezant quenlèh ui lihér d’er Pab eit en inslrugein ag er vulié devot ha santel e gouduié er Sant-men; hag er Pab, pe hanahuas quement-cé, er sacras ean-memb Escob, liag en davieasé ïïretagne eit conduie en Üis a Lcon. Groeit e oé hel un digucniér inourable dehôu, p'arnhuas éné Escoï>li : en ol e diTigairéqnè I)oué hag hnm rejoeissc a oii dout ur Bugul quer mad ha quer santel. Gouïvcn hum laquns quentéh de lahourat Cit dihouriennein en disordreu e oè én è Escopli : rcpa-rein e ras en ilisieu distruget dre er varbarèd, ha veillcïn c ras guet sourci ar é boble. Obüget de vonnet de Ruan eit afLTerieu tamporcl ag è ilis, er Sant c gonéhas chn énou, ha Doué e ras dehou lianahucin é oè arrilme cn acïièmand ag é vuhé. Avertissein e ras Maden, c scrvitour fidel, ag cn dé hag ag en *r ag è variiue, ha reia e ras dehou er grocz eur e zouguc, én nr rccommandéin dchpu hi Iaquat én ilis batisset ètal c hcrmittagê. Merhucl e rns èn effèd d*en dé m’en doé laret, hag er vcnèli a govand Sant-Melain e inierras é gorv én ou ilis, è pèhani Douè e ras miraclcu bras dre é interccssion. Iteneiiim* Er Saent, drè er Fé berhnidant on doè, cn dès groeit miracleu bras. Inde changé er manñciéu a léh, ind e hùellè d’en dud clan, e ressus-citè er ré varhue hag a regarhé d’en tourmanteu. Ua hui e hnès ur gùir Fè? flù credein e ret-hui é hcs un T)ouè, ur baraonis, un ihuerne ? E giiirionné, en daine muyanag er grcchènionnegrcdantqueiqiiemeiu-cè, pè mar er hredant, è mant fol è vilmein ér lùepon mâ rañt. P hon pèliè ur Fégredus, hui e viimehè én ur faepon aral: hui ebratiquehè vertuyeii er Ssent ha rè Jésus-Chrouist: ïitii e zisprisehé er madeu trompus ag er [>ed, èl er Sant-men, pchani e refusas cn dannè e lausquè guei-ou un tlcn pinhtil<[ dré dcstamant, h;tg c gnemcras er henranté eit é bar- tage. B* DEUZfcCVÈD DB A VI3 CODRQELÉN SANTÉS SïGOULftN, INTANVÉS. Er Santès-men c oè guenédicq ag er guér a Albi, hag e oè bet dï-méct youancq-flam d’un Eutni ag er vro, guet pèhâñi é vihuas è dou-geance en Eutru-Douc hag ér pratiquc fidel ag é hotirhémenneu. Hè frièd e tausquas guet-hi el liberté d’hobér alaesonneu bras d*er beurc-rion, de vonnet d’assi$tein en dud cïan én hospitalieu, dc rec