Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/410

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

e gonzas doh' Vital ha Marlial, Vitai e rcscomlas dehou : • Eit bout youanquoh eit mem berdér* ne mèsfjnet bihannoh a gourage eit-hai. » Mai liai er youanquan a nehai ol. e ziscoas ur hourage hag un nerh ingal de hani é ol verdér : er brassan cune en doé e oê ne véiié espergnet:

  • Creehén-on t e laré-ean, ha quement a hoi reur e mès è! mem berdér doh hou idoleu; Iaqueit-mé d'er niarhue : crechên-on. » Oiéoent bet foêttet qucnt bout casset d’er prison.

Publius, péhani eu doé collel cn esperance de ziscarre ou hourage, e zavaeas en ol papérieu ag er procès d'en Ampeleur, péhani, goudé en dout ou leinnei, e ras ou hondannein o) d'er mat hue. Quêrhel e rani guet un air joéius ha coutant d*el léii destinet eit ou suplice. Janvier, er ho-ïian ag er verdér-men, è oé bet dispennnt a dauleu foêt, goarnisset a volêdeu plom, ha mei huel e ras édan en lauleu, lre!ix lia Pliilip e oé bet massacrel a dauleti bah; Silanus e oé bet strinqtiel ar é lièu ag ul léh ihuel; Alexandre t Vital lia Martial, péré e oéer ré youanquan, e oc bc t dibennei; ha santés Félicilé, ou mam, e oé ]>ei dibennel en dehuéhan. Ellein e rér laret penaus en hédès souffret ol tourmanteu hé seih mab, péré e hùélas é verhuel dirac hé deulegad, hag é ma bet eih gùdh mar-tirès. fteceu e rezanl er gouron a vartir ardro pnar biai bag eih-uéguénd goudé donnedigueah bur Salver. Kcfleslon* Péh quen eurus-é er vam, péhani endès quement a Samt èl hé dès a vtigalé! llonnèh-c gloer santés FéliciLé. Pe vélié ehué en ol mameu, quer crecliéncsètl èl er Santés-men, ha qucr sourcius de zessâu ou bugalé, ind ou déhé marlezé er bonheur dliobcr Smnt a nehai. Pe ne gonzér de vugalé a drebi ou hetan youanquis nameit ag en de-vserieu ag er Ueligion, ag er gonsequance ag er salvedigueah, a fragilité er mudeu ag er bed, a avantageu clcrnel er vuhé eurus én nean, é cnvér er gonsolation d’en dotit qitement a Saenl él a vugalé. N’en dès quel calz a diégiicaheu e ellcbiniluie hnm hloriliein ag ur bonheur quer Jjras, rac n’en dès rfuet calz a benneu tiégueah a guement e zou é gùi-i ionné crechénion. N'en ilé qurt souéh ma liùélér én tiégueaheu quement a dristé, quement a chagrin a balamor ti’er vugalé : en tadeu lia mameu htim glemmea zirollemanleu ou bugalé; m»3s ne zeliehent-ind quèntoh Imin glcmme ou doul manquet ag ou instrugein abrèd revé lézen Doué? Pe véhé bet er vugalé-zé gùel desquet, ind e véhé bet fiuroh ha par-faettoh.

BPI ÜNÊCYÉD 1)6 Â VIS GOCflHELÉH. SANT GOÜLVFN, ESCOB. Glaudan, tad er Sant-men, e gùittas en Angleterre eit donnel é Bietagne guet é brièd, pchani e oé brazès, bag e zoaras é bro Lcon. ' Ean e yé hag e zé dré bara;s l*louider, hemben dout retirance assuret: somprenet guet en noz, ean e houlennas logerisse guet ur peizant, pé* bani doh er gùélet fal husquet, er heméras cit tin dén lal, hag e refnsas cl logcin, Ojjligct oé bel d'hum dennein én ul logellieg, hag èl ma oé an ihue termein é brièd, er Sani-men e oégaunel cnou. Kn licnoz vitin, Glaudan e yas d’en ty toslan de houlemie deur eit golhein er