Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/393

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

labour, e oé bet cavet digne de rcin é lioêd hag é vulié memb aveit Jéâus-Chrouist. Durand er berseculion cruel e ras en ampeleur Diocletian d’en Ilis* er bayannèd e rè un inclasq perliùéli ag er greciiénion, bag ol ei* ré e ellé bout arrestet, e oé quentéh laqueit d'er marbue. Pliocas, deustou nia oé én ur vacation quen izel, e oé neoah quen Iianahuct dré é verlu bag é spécial dré é charité é quevér er beurerion, ma oé bet disclaeriet èl ur gùir disciple de Jésus-Chrouist. Diar en disclaeralion-xé, é grime e oé quer pub!iq ba prouvei, ma ne oé quet bet héliel én é andrèd er fa?gonnieu ordinser ag er justicc. Er goarnour ag er brovince e zavseas soudardèd eit el laquat d'er marhue, ne vernc mèn èn ou dèlié ean cavet. Er vourreâueion, péré n*Iianahuent quet er jardrinour, e oent cargnet de lalicin, quênL antréein ér guér a Sinope, hum arrestas hemb gout én é dy memb bag e boulennas guet-ou logein : Phocas ou receuas guel é vadeleah ordinaer, hag e chervigeus dehai de zaibrein. Aren achéinand ag er prèd, er Sant e oé bet curius assès eit goulenne guet-hai péh oc-casion ou degassè é quér. Er soudardèd-zé, dré hanâuedigueah ag en dïguemér-mat en doé groeil aneliai, c ziscfaerius deliou ou liommis-sion, én ur recommandein dehou er segrèd. Davseet-omb, emè-ind, eit laqual d’er marhue ur jardrinour, hanhuet Phocas: é brocès e zou groeit prest-caèr, rac hanahuet-è guet enol eit boul crechén; ntacsèl ma larér é ma câret lia deil-mat guet er boble, ni e gurelié bum aqùillein a lmr hommission liernb britd : ni bou pède de luntein boah cbervige d'emb èn occasion-men ba d’luin secour de zisolein demeurance en dèn-zé eit ma yebemb d’en arrestein. Er graece-zée houlennumb boab guet-n-ob. Phocase cheleuas en discour-zé bernb cliangein a libtie na gobér sc-blant a nilra, èl pe ne véhé quel bet (piestion a neliou ean-memb. Én nn dungér quer bras, eon e cllè télie bag achappe, èl ma oé aes debou er gobér; maes er chonge-zc ne zas quet memb én é sperèd. Er Sunt e rescondas enta guel un air lranquille d*é vourréùueion : » 31 e rei bou affaer, emé-ean debai; m'banahue-inat en dcu a béliani é conzel, ha me bouér er moyand d hobér d’oh er buvouét: ne houlennan nieit a vamen belag arboub eil el iaquat ctré bou teourne; macs, é tretant, duibret, ivel, cous(|uet en noz-mcn abarh ém zy, hag arhoali a vitin, me rei d’oh cavouél Phocas. > Er Sunte ras chervigein deliai er péhendoè gùellun èn é dy, ha nilra ne vanqua$ dehai de zaibrein ha d’ivet. Pe oè oueit er soudardcd-zc de gousquet, Phocas e donllas é vé, c apprestas c chas hag en ol treu necessér eil lieiñnein hag interrein é gorv; impléein e ras er reste ag en nozaveit lmm breparein d’èr ïer de-huéhan. Pe zas en dé, er Jardrinour santcl-men e yas de guvouéi è logerion, én u! laret,: < Hamu! cavet e mès Phocas, en dén eglasquet, ba mar caret, bui er bemérou abèn. > Er soudardcd, jociuslia coutant é clcuet en neuèlèd-zé, e Iaras quentéii: * Mèn é ma-ean? Discoeit-ean d’enib : conduici-ni cl léli m’é ma. > -— t N’en dé quet pêl doh amen, e rescondas er Sant; é ma dirac hou leulegad : mé-memb*éPhocas; groeit nr péh e zou bel ordrénet dJoh, hum aqùiuel a hou commission hag achihuet buan en affser en dès occasionnci d’oh ur voyage quen hir ha quer poénius. > Souèhet è clcuet er honzeu zé, er vourreùueion e chomas un herrad