Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/381

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

coropassion en doé é hùélet on diiiledigueah bog er slod moleurtis é péliani é vihuent, pedein e ré en Kutru-Doué de rein sclaerdér dehai, ha iabournt e ré guet calz a faiigue eit ou honversion. ïléliumb example er S:mt-men, pe iiùélamb unan benac a hun berdér eouéhet éñ ur faute bras benac. tn nemb en dès ur gùir garanté cn è galon, e zou douce, humble ha lacn a druhé doh è nessan, én é visérieu spirïtuel èl én é visérieti tumpore). Eil Reflexion. Consideret er péh en dès souffrel er grechénïon quc-tan, é spécial ér guér a Lyon. Tourmantet, forhannet-ind : lemel e rér guet-hai ou danné; oti la<]ual e rér d'er marhue, hag ind e sacrefie tout eit conservein er Fé. Comparagcl ou souffranceu doh hou ré : hù hui e zou gùif bugalé d*en tadeu sanlel ha courajus-cé? Ou accusein e rér: ind hum rejoeisse, e uvoue ou Fé ha n hum zihuennant quet: rrugairé-quat e rant memb er rc ou hondanne d*er marhue. BN NAtiVÈD DÉ AB-N-DÉGcflNO A TIS MBÏlüéu. SANT PIERUE HA SAKTPAUL. PATROMÈD AG EN ESCOPTL Ne gonzein amen nameit a sant Pierre, prince en apostolèd, erpèn visible ag en Ilis, viquèl dè Jésus-Chrouist ar en doar. Gunnet oé é Betsaïde, ha pesquettaour oé a vichér. Goudé mVn doc tir liùéh ha-nahuel Jésus-Chrouist, ne vanqué quet a vonnei der havouét tics aveit prolittein ag é tnstrucUoncu. Salvèr er bed hum gavns un dé ar vord el lac a Gènésnreih, hag e vontas én é vague, eit inslntgein er boble, pèhani e ridé d*er cheleuet a voslad : nezé é laras de Rierre turel é rude èr mor eit pcsquettat. Pierre, péhani ñ'eu doé dalliet nitra durand en noz, dre aboeissancê hemb-quin eit Jèsus-Chrouist, e daulas é rude, ha dcrhel e ras ttn nombre quer bras abesquei, nia torréé rnde. Pierre, vonèhet é hiiélet er miracle-zè, hum daulas doh deuün Jésus, cn ul laret: t Pêileit doh-eign, rac n’en don meiL ur pèhour. » Ma:s Jèsus e laras dehoti cn liélie hag en en dèhé groeit a neliou ur pesquour de dud. Pierre e aboeissns quentéh : nc gùittas quet mui a nezé é vaestre divin, ha discoein e ras c peboccasion ur garanté herlmidanl lia tinér eit-ou. Pe zisclaerias Jèsus-Chroiiïst d’è Apostolèd é oèretdehon monnetde Jerusaletn eit sonffrein énou tourniaiHcu bras hag er rnarhue niemb, Pierre e laras : < Quement-cé n’arribuou quet, rac miret mat e rehcmb.» Ur huéh aral hoah, un nebed quènt é Bassiort, htir SaGèr e laras dehai èn ou déhé ean ol abandonnnet, sant Pierre e rescondas: < Hag é téhé ol erréral d’hoti ahandonneiu, eit-on-mé n’hou qùittetn (juetjamaes. » Pe oé bet arresiet Jésus-Chrouist gueterjuivèd ér Jardrin a Olivel, Pierre hemb-qnin guet sant Yehan e chomas fidel d’é vscslre hag en hèlias bet ty Caïphe, Jèsiis-Chrouist ehué e garguas en Apostol grcdus-men a favetiriett-spécial, hag en difforhas doli en apostolèd aral è mar-a occasïon. Er liemèr e ras eit teste ag é viracieu principnlan : changein e ras é hanltue qiioian, Simon, hag en iianhtiein e ras Pierre, péhnni e senefie meiu, eit discoein penaus è véhé bet er mein sole ag en llis; en instituein e ras è Yiquêl ar en doaf ha Rugul genéral ag en ol dud lidel; rein e ras-