25 MErruér». — sant saiomon, martir. 557 cruel liü stnguet liouh cloh superstitioiteu er boyannèd, er Roué santel e ras ordrénanceu aveit distrugein er reste ag er bayannage-zé. 01 ([ue-ment-cé en déhé deliet gounie dehou caranté é boble, pé véhé attau jusie er pobleu é quevér er ré e zou é commandoin ar nehai; ma?s n’en déquet perpct errouéèd gùellan, e zou câreitan hag istimettan guetou sujité. Salomon e ras quê»t pèl en experiance a guement-cé. É'Ordénanceu inetnl» d'er superstitioneu payan e laquas er boble d huni revolteïn, liag ur vanden ag en dud levollet-zé e somprenas utt dé er Roué santel-men, hum daulas ür tiehou è! lud posilel hag er massacras, ér blai 43-i1; d*en oaid a zeu vlai ha deit-uèguênd. Mferhuel e ras martir, racrna venué dihourieunein a vesque é boble er resie ag er bayannage ha gobér praliqueiu lézen Jèsus-Chrouist. . Doué ñe lausquas quet hemb puniliori er revo!tè-zé hag en torfaet e oé bet commettet. En ampeleur Vulantinian, guet péhani Salomon e vihuéé peah hag énamilic, eit vangein é varhue lia punissein en dud re-voltet-zé, e zavaeas é Bretagne un armé, commandet dré Littorius, péhani oü distrugeas. £1 léh é péhani ê ma Letlaheter Sant-men, e zou étal Brest, é paraes Ploudiri: é gorv santet e oé bét interret énou, hag el léh-zé goudevéh e zougue en hanime a mrlir Salomon. Sùuet e oé bét ar é vé un ilis, é péhani é oé inouret é relégueu.. I*)r guér a Huénèd é oé aguént ur baraes Sant-Salomon; maesen ilis e zou bet taulet d’er guias durand er revolntion, ha relégueu er Sant inouretén ilis-cé, e zou bet casset d’en ilis cathédrale > é péhani é mant conservèt' én ur vouistre coèd aleuret, ltag exposet de respect er fidéléd. Bvfloïlon. Doué e zouhun tad: muyoh a garanté en dès eit-omb aveit huti taden ha mameu, rac caranté er ré-men e gonsiste liemb-quin liés-nnit é rein d’einb madeu lamporel, ha Doué e venne accordèin d’en>b er rnadeu éternel ag en nean. Péh quer puissant-é en lad-cé eit gobér vad d'emb? Péh quel Isen-é a vadelèah én hun andrèd? Péli confiance Itun nès-rii éné vadeleah? Ah! me zad, péhet e mès inemb d’oh, ha ne véritan quet bout galhuet hou mab. Mar dé Douè tad en o! dud, en oi dud e zou berdcr, ha péb-unart e zelie câreiné nessati avel é vrér. Er Rouéèd hag er snjitc, er bcm erion bag en dud pinhuic"q » e zou bugalé er memb tad ha hériterion d’er memb ranteleah. Ne zisnriset enta tlén erbet: câret ol er réral èl bou i perdér : martezé er ré e gavet dispvisable en dou ul lodèn gùeï cït-oh é héritage hou tad, péliarii1 zôu én nean. Hou péet clionge é Vna Doué hou tad ; goulennet güèt-ou hou ol dobérieu; hou péet confiance en-ou ; ol buissant-é : ean è elle hag e venne hou soulagein én hou misérieu. Mar en dès reit d'oh danné ên abondance, n’en dé naméit eit ma oü far-tagehel guet-hou perdér, pcré e zou er beurerïon. Hou péetchonge pe-naus en tad-cé e zou én nean, ha n'en dé quetamen-é é1 venne rein d'oli é hèritage. Laret èn hou afflictioneu: mcn Douc, casüet-mc er péh e gârehct; hui zou mezad1; ne zclian quct hum glemme ag en trettemant e rct d'eign.
