Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/372

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ER SiEKT. ordioaereoé remerqueUr hé face, pe receué er Sacremant-cé. Couélie e ras clan un lierrad goudé : hé hlinhuèd e oé bet hir hag anquinnus-bras; niaes er souffranceu e ré hé brassan joé, hag é creis é foénieu ne cessé a gannein Itymneu ha canoenncu. Hé inean santel e yas de recen cn nean er recompnnce caer deliet d’hé inno^ance ha d’hé morteficatio-neu bras, ér biai 1215, d‘en oaid a huch vlai ha tregond. En Escob a Namur, dré ordre er pab Paul pembvèd, e ras sehuel hé horv ag en doar, hag ei laquas ar en autaer guet ur solanuité vras, ér blai ltiOD, ' KrRe\loii. Er slad a briedeleah ne ras quet d'er Santés-men bihannat nilra a hc dcvotion; éconlrel, cresquein e ras iioah hé grèd ha hé honrage de bra-üqtiein er vertuycu. Pequement a verhèd youancq e golle ou devolion, queiuéh èl m'endint ingaget ér stad a hriedeleah, é spécial mar ou dès, ar ou maleur, liurn gavet de gouche guei ur prièd colénis pé dihatichei! Pebéh changemant, pebéh dirangemant ne hiiélet-hui énou. Alfas! heah 1'uiToli aveiter rc-zé. Marcouéhe guet-n-oh dié goal chanche, gohér ur fortune èl-cc, dalhet mat doh hou tevotioneu; hou péet un devolion humble, patianl hag esant a bep goal imur : lia guet er secour og er grsece, bui hou pou er bonheur de hounic hou prièd ha dc vihuein é peali Doué hog én é garanlé. Pricd er Santcs-men, loucliet c hiiélethc devo-lion ha lié vertu, e zas quênt pèl de vout quet vertuus ha quen devot èld*hi. .

iD'

OtfoS ifïïfCïi TS S


BK BDABVÈD DB AB-H-VÈGVÊKD A VI5 UBUDÉIT. GANNEDIGUEAII SANT YEIIAN-ER-BADÉOUR. lltiéli mïs quènt cn Incarnation a Salvér er bed, c plrgeas gticl Doué rcin d'er bed er profiet bnas-men, ha imii aveit profait, cn dén santel carguet d*amioncein dormedigueah er Messi, sanl Yean-er-Badéour, rnab dc Zachari ha de santés Elisabcih, a béluni er gannedïgueah hag er vuhc c zou bet quer bui budus. Un dé ma oé Zachari én orscson én Tample hag é exelccïn é gargne a velôg-bras, un jEI capparissas dehotr, hag e laras: « N hou pèet quet eune, Zachari, hou peden e zou bet cheleuct guet Doué : Elisabeih, hou prièd, e rei d'oh ur mab, ha hui en Iianhuou Yehan. Bras vou di* i ac Doué, hag ean e garguou a joc hag a gonsolation er hoblc a Israèl. * Zachari e rescondas : « Elisabelh ha mé quen avancet én oaid èJ maomlj, penaus è ellehen-mé esperein é arrihnou quetnenl-cé? * — * Me zou, einé en jE!, en Arh-iEl Gabriel : a balamor ma huès doutel ha difietag er péh e mès discliei ict d’oh a ferli Doué, hni e golloti er gonze ag er momand-men betag cn dé ma vou accomplisset er péh e môs annon-cct doli. » Elisabeth e goneeuas én effèd. ha goudé ma oé bet gannet er hroaidur admirable-zé, hé amision ha lié hérent e zas d’lii homplimantein ha de secour guei-hi li"ugairèquat Doué ag er giacce en doé accordei delii. Pe oé arrihue cn dé ag er circoncision, en ol e vcnné ma vehé bet haidmet er hroaidurag er membhanhue guet é dad, de laret-é, Züchaii; maes Elisabeth, dré un inspiration a ziar-lué, e fallè dehien hanhuein Ye