Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/344

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Kft SJEPiT * n chalenneu. Ordrénet oébetd’erjuge, hanhuetPromote,gobérou frocés dehau Un ^EI e zas d'ou honsolein én ou frison, hagér rnemb momand, c oent bet deiivret ag ou rangenneu. Nezé è larezant : f Môlet lia be-niguét revchet, ô Tad a viséricorde, ha Doué a bep consolation, rac ma huès vennet conservein hou serviterion ha torrein ou liameu, èl ma hnès groeit giiéharal é quevèr sant Pierre; pe huès reit d’emb er memb graece, reit d'emb ehuéer memb courage c creis en lourmanteu. » Er juge hum aqùittas guet ur barbari estrange ag er gommission a béhani é oé bet carguet, Lnquate raseneu vrér-menétré deourne bour-reaueion, péré e ras dehai souffrein assamble peb sorte tourmanteu; Tnaes ol quement-cé ne oé quet capable de ziscarre ou hourage. Er juge, é hiiélet en hardéhtet santel guet péhani é rescondent d*ol er péh e houlenné guet-hai, e gredas donnét aessoh de bèn a nebai, pe véhent bet dispartiet en eil doh cguilé. Ean e ordrènas degasse dirac-t-ou Fe-lician é hunau, rac ma cavé guet-ou é oè er goannan a gaus d’è oaid bras, hag ean e impléas en ol moyandeu eit er gounie; maes el n’ellé quet muyoh donnet de bèn a nehou ér faecon-zé, ean e ras er staguein dre c rlreid ha dro é zivréh doh ur pilér, hag el lausquas scouret èl-cé tri dé antiér èr prison, aveit scùéhein é batiantaet. En trenoz, er juge e ras degasse Prim, de béhanié laras : « Hon prer Felician en dès aboeisset d*ordrènancê en Ampeleur, lia receuet en dès é hrsece; beah quer fur èt-d’ou, ha hui e receuou ehué hou Q*hani. » Prim e rescondas : i Mem brér en dès aboeisset d'en Ampeleur ag en nean, non pas d’en hani ag en doar; gout e ran petra en dès anduret, lia guet pebéh courage en en dès souffret, hag esperein e ran guet graece Douc, ne vein quet bihannoh fidei, nabihannoh courajus eit-ou,» Er juge e ordrénas nezé ma véhé exposet en eu vrér d’el lonnèd eit bout devoret, mxs el lônnèd-zé, quen douce èl oènnèd, e zas de hor-vèein doh treid en eu Vartir sanlel, hemb gobér droug dehai é fscgon erbet. Ur miracle quer bras e gonvertissas pembcand famille ér giièra Rome; ma*s en tyrand e cliomas perpet ahurtet, hag e ras dibcnnetn, en eu vrér sañtel-men. Ou martir e arrihuas èr blai,287. Keflevloiii Doué en dès consolet hag acconraget en en Vartir santel-men èn ou zourmanteu. Ilum ramb ol de Zouè, ha Doué e vou ol aveit-omb. Sel-mui a boén e andurehemb, sel-mui ma vèhemb affliget, abandonnel guet en dud, sel-muié tei Doué d’hun harguein ag c faveurieu. Doué e zou un âini 6del ha dalhable, pèhani n’abandonne janucs er rè er hâre. ÜiY Reflezion. Un inean, péhanie gâre Douè è gùirlonné, e selle, èl gùéharal sant Paul, en ol ireuag er bedèl fanq, aveithum stagueindoh Jèsus-Chrouist. Er garanté divin hun honsole ér hol ag en danné hag ag er yehèd, hun soulage ér chagreigneu, én tourmanteu hag cn afflictio-neu aral ag er vuhé. Er manque ag er garanté-zé e zôu caus ma omb quen dibatiant haquen taer én hun pocnieu. Ur hrechén lâche hum glemme a guement tra zou, hag e gave ruste de bratiquein er gourhémenneu £es-san. É contrel, un dén gredus e gave oler péh e zou capable d er joéntein muyoh-mui doh Doué, hag e guemèr guel joè er péh e houér e zou revé é vol