Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/34

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

16 ïiuné i.n SjEnt, ur momand hemb-quint na memb <juemér casi tam bouétlerhet. Deus-lou ma ii’e'Mé quet mui conze, rac er malitouche en doé tlailirct lotï a hé stang hag a xead, é fulianial admirable e instrugé hilleih gùel er re hi gïiélé eit n*hi Uéhé groeit dré hé ol discoiu ieu. Tri dé quênt hé marhue, Sincleti<[ e annonvas er momand ma trlié bout hé inean delivret ag er prison a hé horv, rac Doué, péhani en doé hi hasliet dré ur mai tii' quen anquinnus, e ias delii hanahuein en amzéi eurusa bé delivrance. Ean e vennas hi honsolein qucnl er marhue dre pli-geadmieu pur, ha dré ur ravissemant a sperèd, c péhani e havajé guel-hi bout déjâ c mesque en adèd hag er gùéihièsèd santel ag en nean. Rein e ras dehi er ptemcdi ag er joéieualiéréehéde joeissein, hü hi gronnein e ras ag nr sclaerder marveÜEus. la creis er sclairdér-zé, er Santés e rantas Iié sperèd élré deourne lié lirouéotir, d’en oaid a buar blai ha puur-uéguênd. Er Santès-men Cn dès souffret guet patiantajl poenriieti hir ha calett Allas! ret é sotiMVein ér bed-men eit ne souflVehemb quel èr bed-aral : rel è eflücein lum pdhedeu dré hun drfreu, dré lmn liuiz ha drè bun goèd mcnrib. réherion converlissel hager stad a grsece Doué, ne gredcl quet e lcliet cessein a ouifein hou pèhedeu hag a souffreïn eit-liai. Ilag e lèliè un a?l de laret d*oh é ma pardonnei d’oh hou péhe-deu, liui e vèlté neoah obliget d’liobèr penigen durander reste a hou puhé. flui e lie ar govsession e huès groeil. Creinet, ouilet atlâu, rac ne honiet quei a Imi e verile bout casseit pé cùret guet Douc. lia n’hou pchè commeitet ineh ur pèhcd marliucl hemb-quin, erhoalh c eit ouilein durand en élernilé. Ineannéu santel, pèrè e zésire arrihue ér büi fcclion, hag e vèoh ravisset bamdè a sperèd i>et en nean, èl sanl Daul, ne gredet quetf eit quement-cé, é oh exant a hohèr penigen. )riium zelie a hou vertu, a hou sanleleah, nia n’lmm gave guet-hai er garantè eil er souffranceu, l*e gâréoli a z.evri Jèsus-tÜhrouist, hui e vennehè hava-lein dolt-l-ou dré er souffranceu. Raison hou pou dVsperein a vout ïodèc én è hloèr, mar doli bet ehué lodéc èn lourmanleu ag é Bassion*

“£T^r'cr<5

nr


EK EJUVÈD DÈ A VIS GUEKVilIti SANT LUCIAN, BELÉG ÏIA MARTJR. Er Sanl-men, unan ag en dud abillan ag er vartirèd inouraplan ag é amzér, e oé guenèdicq ag er guér a Samosatc, è Syri. É dad hag é vam, péré e oé bet sourcius d’en dessâu èl tèzen a grechèneah, e zas de verhuel, ha J.ucian, deustou n’cn doè lioah nameil detizèc vlai, e zistiibuas ol è zanné d’er beuretion, cil bout dïstague doli en ireu crouèetha Jlproh dechervigein Doué. ïlum rein e rasnezé d’er pratique ag en ol vertuyeii, Jia renonciein e ras d’er studi ug er scianceu humén, è pèié é oé deit de vout abil-bras, eit sludial hemb* quin er Scrilur sacret. Goudé nèendoé receuet en urli a velèg, Lucian e oè bct carguet dannoncein conzeti Doué d’er boble a Anlioche, hag en obligation