Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/318

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

las doh ea ocatsioneu dongerus lia doli compaf;noneah er ré è péré ne remerqué «juet üiilz a zovotion, ha quemér e ras er resoliition de g!asque ul léh sur eit conservei» é innogance. lir hrud ag en hermiltèd, péré é gonduié ur vuhé quer sanlel én Egypte, e inspiras dehou en desir de vonnet d*ou gùélet ha de helie ou example. Goudé m'en doé gùéiet en dud drès-ordinér-zé hag admiret ou bur-hndeu a benigen, é pedas unan a nehai d‘er hemèr aveit é zisciple. En hermit-zé, doh er gùélet quer vouancq, e houlennas gnet-ou pelra e ré dehou donnet én deserh, péh rason ha péh intantion en doé. « Er raeson em degasse amen, e rescondas Isaac, e zou er memb péhani en dès hou tegasset hui, me zad; téhe e ran doli er bed, péhani e zou carguet a zañgérieti eit er salvedigueah, ha me zou deit én deserh aveitconser-vein m*innogance : gùir*é é on youancq, mtes a gaus de guement-cé é pèllan doh er bed, é péhani en hum goile er youanqnis dré er lïil esainple. » F.n tad er reccuus nezé, én gorto c véhé deit q«ônt pèl é zisciple ile vont é vmstreér vuhé spiriluel. En effèd, Isauc e brofiuas quement én ur scol quer mad, ma tas abèn tri mis de vout par d'en hermiltèd santélan ag en deserh : tiemeine c ré guet é dad spiriluel en darne muyan ag en dé hag ag cn nozé hobér mé-ditation nr er gùirionnéeu bras a htir lïeligion, ha rein-e ré er reste ag en dé d‘el tabour, hemb humzislroein agé oraeson ; car, én «I Inbourat, é ré de bep momand acteu a garanté Doué, ha dré er moyand-cé, é oé perpet é galon joéntet dohé Groucour. Goudé ma oé bPt deu pé tri b!ai é compagnoneali en hermitsantel-zé, Doué cn inspiras de hurn denne a goslé én un descrh rustoh : énoti é vihnas pêl arnzér, quôntoh é qi)is nn ^EI eit é quis un dén. En nrnpeleur Valens, péhnni e oé un hérétiq ahurlel, en doé liurn lnqueil de bersecutein er giechénion caihoiiq Iia de forbannein er san-télan F.scobèd ag ou amzcr. Er Sant-men e sortias ag é soülud, liage zas do Gonstanlinople aveit secowr er grechénion hag 011 hrihuat er Fé. Batissein e ras, Clal er guér, ne pas én u! léh diamein, mtes doh en hent bras inemb, ul logtcg é péliani é ras é zeinpwrnnce hag é queméras disciplèd. En Ampeleur e oé ar er poènd én amzér-zé de vonnet ean»memb guet tm armé vrasde gombaltai doh er Gothèd, péré e oé tnd barhare hag e ravagé é sladeu. Isaac, doh er gtiélet é passein êtal é logtcg, héüel gnel jé oflicerion, e laras deliou guet ul überlésantel : i Mèn c espéret-imi monnet, Brince? Disclaerret e hnès er brezéi tle Zoué, ha Doné n*en dé quet ag en tu guet-n-oh. Ean-éen dès groeit d’er Goihèd hum revol-tein ineiiib d’oh, rac ma huès hui ehué hnm revoltet iuemb dehou, lia chasset ag en escoptieuer Bugiiiion santel-hont, péré e labouré guel nr grùd quer berhuidant aveit é hioer hag aveit gloèr en llis. Bantet den devèd er Vugulion e liuès tamel guet-hai : permetlet d*en Escobèd ca-tholiq retorne d’ou ilisieu; clietu er moyand de zouguein er victoêr ar liou anemisèd; inaes ma ne briset quet gobér attantion d’er péh e laran d‘oh a berh Doué, me zisclierie d’oh én hou pou er maleur (i’hum goile guet hou armé. En Ampeleur, én ur ztsprisein en avis mad e ré dehou, e ordrénas arrestein er Sant hag en dalhein ér prison bet que ne véhé deit én dro ag er brezél, én uï laret dehou, dré é golér : « Me zei éndro, ha me rei