Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/280

Eus Wikimammenn
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

en tyrandèd?

65 BunÉ rn SjEnt.

EN ElDVtD DÉ A VÏS IMBHll. ’ -- — T ------------ “ ^ J Er Santés-men, nnan a gompagnonésèd saniès Ur Sictle lia sâuet ag ur famiile royal. I!é zail, Roué r .SANTÉS AVI, GUÉRIllÉS IIA MARTIRÉS. Ursule,eoè gucncdicq a _ _ ag er vro-zé, c oè un ilén cruel, mais convei tisset oè bet iTcl lézen a grechéneali dré santès Gerasinc, é bi ièd, péhani c guemèras ur sourci bras de zessùu lié hitgaié ha d‘ou !aquat dc bratiqucin en devotion, Avi, pèhani e oéer youanquan ;i hè mcrhcd, ne lianaliuas er bligcadurieu hagen inourieu ag er bed na* meit eit ou disprisein, ha hum gonsacrcin e ras a vilian de chervigein Doué. llé niodesti e oé admirable, deustou d’en oi avantageu a gorv hog a sperèd en doé accordet dchi en Eulru-Doué. Iiè brahuité e oé quer remerquable, liè lierhetha hè min quen agrèable, ma oésellel hag ad-miret guet en oi. En doustér hag en innogance e oé peinlet ar hé face, ha Iié gusquemant e oé sïmpie, mscs prope ha honcste. Ilé sperèd, pé-hani e oé quen aviset, e Jaré erhoalh delii penaus er vrahuité hag en avantageu aral ag er bedn*en dint nameit madeu trompusha fragil. Avi ne hanaué nameit en hent e gonduié a bala?s hé zad d'en iiis, è pèiiani é tremeiné hamdé paud-mai a amzér. Un dèn youancq a gon-diition vras lia forh pinhuicq, en doé a hùerco hi renierquet liag e glasqué en occasion degonze doh-t-iii. Un dé ean e guemcras cn hardchtact dJlii gorlos doh dor en ilis, hag e zïsciaerias dehi er garantc cn doé eit-hi: Jarein e ras dehi er rxsonnieu caerran eil hi laquat coutanl m*en déhé hi goulennet guel hé zud aveit prièd; maes er Sanlès, péhani cn doé queméret Jèsus-Clirouist heml>quin aveithé fartage,en doè bet ur mèh saniel é cieuetconzeu diavis en dén iibertin-iiont, hag c ridas buan d‘er guér. Ilum denne e ras a coslé én liè hambre, hé liaion carguet a boén, ha lium derhel e ras doli treid hur Salvér, hè lirucefi èn hè dournc. Hi hum gonsacre deiiou a neliuè, èn ul iaret, dré en dareu e ride a hé deu-Jegad, è ma giiel guet-hi mil giiéli colle lié buhé eil iié gùèrlitsct, ha hi er pedas de lemel guet-hi er vraliuilé a lié liorv, péhani e havalé delii bout quen dangerus eit hè salvedigueah. Goudé-zét é affligeas hé horv tinaer ha dèljcnt dré yuneu ha dré bep sorte morteficalioneu ; mais è iéh bihannat, liè brahuité ne ré nameit cresqueint ha quement-cé e rasque-mentaboén dehi, ma qtieméraser resohition de gondnie urvuliè retiret, ha dlium ziscoein er bihannan m‘hi déhé guellet d’en dud ag er bed. Gerasine, mam er Santés-men, en doè un hoér dinièet de Zionnot, Rouéen Angleterre, péhani e scriliuas d’è lioèrecde vonnet d’er vro-zè d’er visitein ha de hùéletïié nises&antés Ursule. Avi e anibarquas ehuc guet hé mam, ha quênt pôl è sùuas tmabuèl vad, péhani on hassas hemb accidant d’en Angleterre. DigueméreL-mat ocnt bet, ha dijes vèhè iaret er joé vras ou doè santet doh hum hùèleten eïl hag cguilé. Avi c spécial en doé ur bligeadtir hag ur lioutantemant Iiemb par élnièlet hag é liana-iiuein Iié haniterhiïe Ursule. • Conan Meriadec, Roué a Vretagne-Arvoriq, e zavacasèn amzèr-zè un amhassade de gavôuét Dionnot, de houlenne guct-ou cit prièd ê verh Ursuie. Dionnot e accordas è verh, hag un nombre bras a verhèd ara!t é mesque pércè oèsanlés Avi, e ambarquns gnct Ursuie. Un ahuèl liag