in- 8 BÜHÉ ER SiENT. cèd hag er Brincésèd, er Bouéèd hag er Rouannésèd, é stouyein dirac Jjé Geneveu eit lii 1'edein hageit hum ïa<|tiat édun hé froteciion. Hanahuamb enta penaus er gùir noblance hager giiir vraslsete gon-siste ér vertu, lia neu dès nameil er luaece a guement eetle hun ran-tein bras ha digne de vout. istimet dirac Doué ha diracen dud. ïnr ï $ r ï ï tg <s ïï ïï ^ stf g ti ï h <ïü yir a tftf gïï tfïTtrrtfTïf' ER BGARVÈD DÊ A VIS GüENVÊiU SAWT ODILON, ABAD. SanlOdilon e oé guencdicqag en Auvergne; é dad hag é vam, péré e oé tud devol hasamel, en instrugeas quen erhat, ma conduias perpet ur vuhé pur liag inuogand. Én amzér ina oé croaidur, Odilon e oé quer mahignet. ma n clSc qiiet quérhet: é vaguerés, péhani en doé er hasset un dé d iüsen tntron-Yai ia, el lausquas ér porchôt durand ma véhé bet é hobér ur gommission : er hroaidur-men e huni sllei-geas gùellan ma elUs ar é zeourne hag ar é zeulin bct en autsei>vras, hag én ur sehuel é zeuleKad trema limage er lïùéihiés Yari, ean hi fedas d hobér dehou quêrhet avel er rérul. Er memb momand, Odilon e santas libre é vambreu: sehuel e ras u nehoué hunun, ha ridèce ras guet ur joé vras de gavotiél é vognerés. Goudé er laveur-zé, er Sant e gonservas durarnl c vulié un devotion particnÜér aveil er Hùérhiés Yari, hag e glasqué inspirein d’en o! er memb tlevolion. Er hetan usage e ras ag é liberté, e oé bet d‘hum gonsacrein de chervige Doué, én ur receu en tonsur elcrical, ha hum dennein e ras gondé-zé é covandCluny, é péhani è tjueméias en liahid a venah. Bis-coah ne oé bet gùélel un noviee quen devol ha quer parbcl èl-d’ou. Pèh quer luas benac ma oé er morteficationeu ordrcnet dré en tirh, ean e bratitjué hoah réral brassoh. Cu devolion linér merbet en doé eil Jèsus-Cliroiiist ér sacremant ag en Aouer : durand huéh vlai ha hanlèr-hand, ne vanquas dé erbet a laret en Overen; hag èn ur offrein er sacrelice divin-zé, ean e receué quement a hiuceu hag a gonsola-tioneu sptrïluel, que n’ellé quel arrestein czareu. En Abad ag er hovand, pe chomas clan, e choégeaser Sant-men èn élèh, deustou ma oé menèh aral hilleih cohoh eït-oti. Odilon, én «r ânlréein ér gargue-zé, e gomprenas parftet en obligation en doè de chervige de scùir ha d’examplc d’éoI verdér; ha ne vatiqué qucl a hum ranleiti er hetan eil en oftice hag eit en ol eselciceu aral. Cresqtiein e ras hoah nezé è benigenneu: dougue e rè pèrpetur cilice hag ur lirouiz hoarue, goaniisset a vêguen luem. 51 ar boè ruste èn è andred, laen e oé a vadeleah hag a zoustér aveit è verdèr, hag ean e ïarè liès é vèhé belgùeï guei-ou péhein dré rai a zoustèr eitdrè rai a rustoni é<iuevèr erréral. Quer bras oè ègarantéeit er beurerion, ma Imetïias, aveil ou soulageiu dtirand ur guerteri, el laestri sacrethag er gouron eur en doé reil en ampeleur ïlerri d'en ilis a Gluny. Ur garunté spècifd en doé eliué aveii en ineunneu ag er purgatocr, pèré n’ou dès quel hoah groeit satisfaciion antiér de justice en Kutru-Doué: gobér c rè liatndé pedenneu gredusha morteficationeu bras aveitoudelivrance, ha recom-mandein c rè üés en devoüon-zé d'er réral. Er Sanl e instituas memb
