Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/249

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

hani en hum adressas ne vennas quet er reeeu, rac ma tougé é dad, péhani e oé colérus-bras. É vam e zas de verhuel, hag Anselm e gomman<;asa ncbedicgucu iium ziousiein doh en devolion, hag hum abandonnas memb d’er pligeadurie.il criminel ag er bed. MaesDoué, eit dislague é galon doh en treu crouéet, e bermeltas ma queméras é dad doh*t-ouur hasquerbras, ma ne venné quet er gùélet na cleuet conze a nehou. Er Sant-men, é liùélet n’ellé quet distannein cotcr é dad, e gùittas é vro, hag è zas d’hum rantein religtus én Abati Dn-Bec, én Nonnandi, é péli Léh c conduias ur vuiié morteliet-Jjras, é spécial én daibrein hag én ivet. É1 m’en doé hoant bras d’lium avance ér studi, hag un desir brassob hoah de guêrbet é hent er barltectïon, Anselm é berre amzér e zas de voutabil hadevot merbet, ha clioéget oé beteit Supériorag é govand. Lod ag er venèh e oé droug guet-bai ma oé bet laqueit Anselm de vout Abad é raug er réral, péré e oé hilleih cohoh eit-ou; mses er Sante hounias quènt pél ou speredeu hng ou hatonneu dré é zoustér, dré é liumiüté ha dré é batiantaet, Dré er moyand-cé é tas de bèn a vout câret ha respectel guet en ol, hag é iaquas ur peah hag un union gacr é inesque é venèh, de béré é inspiras ehué un desir brus ag er barfaection. Erbrud ag é sanleleah e yas quer pêl, ma oé inouret, non pas hemb-quin guet en Escobèd, maes hoah guet er pab Grégoèr seihvèd ag en hanhue-zé, péhani e scrihuas deliou lihéreu tinér ha caraotéus, dré béré ê recommandé ol en Ilis d e bedenneu, Er roué ag en Angleterre el Iaquas de vout Arh-Escob a Gantorberi „ hag er choége-zé e oé bet mêfet guet en ol: maes er Sant e refusas ur gargue quen inourable, én ul laret é oé rai goh, lia n’en doé quel yehèd nag abiltèd assès eit conduie un Escopti quer bras. Er roué, péhani e oé goal-glan er momand-cé, er supüas de rein é goussantemant. Perac, e laré-ean dehou, é vennet-hui nie liolte ér bed aral? Me salvedigueah e zou étré hou teourne, ha me mès ergreden ne veinquet pardonnet guet Doué, ma n’hou Iaquañquet, quôntmerhuel, de vout ArU-Escob a Gan-torberi. En Escobèd aral, énou presant, e lare deiiou é oent scandalet é hùélet é rcfus, hag en en déhé rescondet de Zoué ag en ol drougueu ha maleurieu e véhé couéhet ar en llis hag ar er boble. Anselm e gous-santas anfin, hasacret oc bet queiUéh. En Arli-Escob-mene laquas ur réglemant mad é mcsque ê boble dré é inslructioneu sanle! Iia dré é zoustèr vras hag admirable. Deustou den ol occupationeu en doé hemb cesse, ean e gavas en amzér de gomposein paud a livreu é péré è remerquér un doctrin hag un devoüon gaér, é spécial pegonze ar excellatice ha brastèd er Ilïiét hiès Vari . Er Sant-men, én acliémand ag é viihé, e gouéhas én ur hlinhuèd lan-guissus hag e zas de votit forh-vïen; mïes bamdé neoah ean e ré en dougue d’en ilïs eit cleuet en Overen. Pe sanlas é tosté é aei', é ras leineïn tlirac-t-ou Passion hur Salvér, ha merhuel e ras ér blai 1109, oaidet a huéhzêc vlai ha trï-uèguènd. Conzm spirituel sant Anselm, 1° El nc cesse couciance er ré fal ag ou zourmantein é peb léh, coii-cianceer ré vat e zou ur vamen a joé hag a goutantemant aveit-hai. 2° En nemb ne laqua quet é studi de brofilein ha davancc perpet ér vertuyeu, e zouéu dangér d’hum golle.