Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/20

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

n 2 BDHÉ ER SjEWT. dehi é oè choéffet eit bout mam de Salvér er bed. Jlme gonceuou , emé-ean, hag elaguei èrbedur mab, de bekaniéreket en hanhue a Jésus. Er gnir-men Jêsus e sertefie Salvér. En hanhue adorable-zé e zoü enia hun ol esperunceha hun gloèr: ha rnar hun nès ur gùir fé, mar comprenamberhat a béhabimea viséren dèslmn tennet Jêsus-Chrouisl, ne brononcehemb jamses é hanhue santel meit guet ur sperèd a ado-ration, a hanauedigueah vad hag a gonGance. Én effèd, collet oemb dré er péhèd, ha Doué, dré ur viséricorde n ellemb quet méritein nag esperein, en dès reit demb é Vab prope eit bout hur Salvérha hun Redamptour. Jésus-Chrouist e ra d’emb ér mistér-men ur merche bras ag é ga-ranté bag ag en desir sincéren dès d’hur salvein. Discoamb ehué de-hou hur haranté, ha béemb sourcius ni-memb de labourat aveit hur salvedigueah, rac chetu azc er péh e houlenne guet-n-emb , ha chetu er haérran merche e ellamb rein dehou a liur haranté. Jésus ag é dn en dès groeit én abondance er péh e oé necessér aveit hur salvein; hun délivret en dès a zan bili er goal-sperèd ; groeit en dès liun peah guet Doué é Dad; reit en dès (1'emb en ol moyundeu a salvedigueah: maes goudé quement-cé, ma ne ramb quel un ïmplé mad ag é hrae-ceu, é ol iabourieu, é o! souffranceu, enol goêd en dès scùillel e vou inutil eil-omb. Mar ancoéhamb, m.ar disprisamb hur salvedigueah, er fréh ag é varhue hag ag é bassion ne chervïgeou de mitra d’emb. Pe-béb tin anquin n hun bou-nï un dé e za, mar hun bé manquei a htim salvein, a p'hun nès ur Salvér.quer bras haqner puissaiil! Chelu déja mar-a vlai a hun buhé tremeinet, ha marcé collet eit-binb: penaus é passehemb-ni hanen? Eil Rcflexion. Inouramb en Iinnhue santel a Jésus, ha pronon^amb-ean liés, maes perpet guet respect, guet confiance ha guet devotion. Chongeamb doh er prononceïn ér péh en dès groeil ha souffret Jé^ns-Chrouist eit-omb: consideramb é garanté, é vadeleah, é viséricordeén Ihiii andrèd, Én hun mr delméhan, en hanhue ü Jésus e vou larel bag inspiret d’emb aveit hun accouragein inemb de duntationeu en diaul ba d’er sconteu ag er marliue : nezé é vou groeit d’emh prononcein er gonze-zé: lium accourtjamb enta a vermend’bi laretgueten ol respect, eil ma ellebemb liï frononcein guet mui a gonfiance én ser delitiéhan-zè. F)n hanhue a Jésus, respectet guet en y£!èd, douget guet er goal-speredeu, ezou ur vamen a gonsolationavcit eti dud. * Ila hui en hiim gave triste, emé sani Bernard? prononcet ;j galon en hanliue a Jésus, hahuievou consolet. Ila trebouleL-oh-hni guet rpbraichpu bou cou-ciance? ne huès nameit prononcein en hanhue sacret a Jésus, ha hui e vou laen a gonliance; hng en tantour e bèllei doh-oh. En hanlme a Jè-sus-é e laqtte de ridècdareu douce durand en oracson : ean-c e ra ur hourage nehué é creisen dangèrieti brassan. Pihue, goudé en dout pedet en hanhueadorable-men,n’en débet spcouret queuléh? Pihue-é endén, péhani, tourmantet drè en tantationeu brassan hag atta-quet guet en anemisèd dangerussun ag er salvedigueah, en dès bel recour doh en hanhue santel-men, hemb en dout gounieter victoèr? En hanhue a Jèsus, emè er memb sani Doctor, e zou un hanhue a nerh ér hombatteu ; un hanhuc a sclaerdér èn dangérieu ; un hanhue »