Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/187

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

r e réa

  • “18 MERH.--- SANTÉS KÜPIHUSl, CUÉRUlÉS. iG9

deh»F Eujjlirasi, péhaniên doé ur sperèd hag un iimir excellant, e bro-fitas»|uementa insiruclioneu hé mum, maadmlréen dl hédevotion, memb den ouid u bemp piai. * Hé/.ud é zus de verliuel, ha lié niam, péhuni e oé hoali yottnncq, e oé soliietguet hé hérentdezimèeina retOrne; maes ne venrias ipiet elieleuet doli*L-liai. Èl nia cavè rai a zistractioneu ér hommerce u{? er bed, Iti e Intm dennasguet liè merh d’en Egypte ( é pèhlèh hi doè madeu brus, pèré ne cbervigeus delii nameit d boiiér alézonneu. En Intanvéssanlcl e ras hé de-tneurunce étul ur hovund léannésèd dèvot, pèrè e vilmè èr pratiipteugen ol vertuyeu. Ne zaibrent nu quicq, na pesquèd, nudVèh : ol ou bihuance e oé iezeu, hemh. saisonneinatiterbet, hu houh ne zaihrent nameil urierii cuh-lieuul. Hilleih a nehai c cliotné den ha memb tri dè hernb quemér nitra. Ur ciiice astenuei ar en doar nuali e clïervigé deliai de hulé. Ou umzère oé partaget ètré el lubour liag en oraison," péliani e oé casi conliuuel. Ind e souflVé er Idinluièdeu guet patbnttet, hag e drngai-iéquè memb Doué a nehui, rac nüou èelientèl un effèdugé viséricorde. Âlam er Sanies-men eyè liésd'ou visitein, hag ouexample hi accou-ragé én hé fraüqueu a zevolion, Un dé hi e vennas offrein d'el lèannésèd-zé ur rantc peb-plai, ur gondition hemb*qnin in’ou déhé pedet Douc eit repos inean hé frièd; nues en Abadès e rescondas é hanhue hé ol léannésèd penaus n’ellent receu nitra : « Renonciet hun nès, emé-hi, > d’en ol madeu ha d’en ol avantageu ag er bed, uvelt prenein ranteleah » enneun. PeuF-omb, ha ui e zesire merhuel èr beuranté. » En lutanvés santel e gassas guetdii un dé liè merb d’er hovand-cc: u'lii doé lioah nameit seili vlui. Goudé ou dout bet hum antretennet un herrad guet el léannèsèd, hé mum e larus tlehi é oé mal retorne der giiér. Er iiroñidur e rescondas : « Hui e elle nionnet, nie mam, mar pÜge guet-n-ohmaïs m’hou pède d’cm lesel anien guet cl léannésèd suntel-men. » Er Briolés e laras dehi : « Ret-è, me merh, monnet d'hou ty; rac ne chotne anten nameit er rè endès hum reit ol ha Jiiim gonsacrct de Jésus-Clirouist. »¥— < Mèn é ina Jésus-Chrouist, e hou-leiniias Euphrusi? » Discoeiie oé bet delii ur gruceli, hag er Sanlés e voquas dehou guet re&pect, én ul laret: « Hui-é men Doué ha me » Salvér: hum gnnsacrein e ran d*oh cit er rrste a mein buhé, ô mc » Jèsus douce hacarantéus, ha ne sortiein quct mui a va-men. > Ilè mam souèhet, mâes ïaen a joé é hiièlel hé resoluüoo quer courajus, lu honduias goudé-zè dirac ur grucefi aral hag e adressas er beden-men deZoué, hé deourne astennet trema en nean : « Jésus me Salvér, re- D i» ceuet er lnoaiilur-inen édan hou protectiun. Ne gâre ha ne glasquc

  • namcit-oh : d’oh-hui liemb-quin enta en hum recormnande. * Hï e j:laquas hé merh étré deourneen Abadés, hag e sortiasag er hovand, hc ; deulegad baeet a zareu.

tÜr vam devot-zé e chomas clan un lierrad goudc, hag é santas c oc - ürrilme en aclïimant a hc buhé. Quènt merhuel, hi e ras galliuein hc nierh aveit rein dchi hé instmciibneu dehuèhan : < Douget Doué, emc-' * lii d’lié merh, Inouret houhoércsèd, ha hum sellet èl ou servitourés. 1 Nechonget jamses ér péii ma oli bet rcvé er bcd, ha ne laret jamses » én-oh hou-hunan c oh sauet a lioèd eu Ampeleurèd, Béah Immbielia

  • peur, ü ccl-ün ma véritehetbout lodècè glocr liag é madcu cn ncun. »

Meihuel e ras tri dé goudc. , . , 1 <*o » I I »