i é crial :
- Glocrdo Zoué on noan, pchani en dèsdavseet é servitour avèk hursaui< > vcin hug hun tcnnein ag er slad a zallediguenh é pchani é oemb. » E Missjonnéf snntel e rJrugairérjuas Douéaveit-hai hng aveit-ouean-inemh Gondéen doul ou instruget arerMistérieusacrela hurReligion, ean era dehai er Sacremant a Vadient. Bamdc é ieiné dehai er Scritur Santel hag en dud*cé en inouré èl un ael en déhé davseet Doué dehai ag ei nean, èl on mtestre hag èi ou zad. Er Sant e gontinuas d’ou instrugeii durnnd ur hlai aniièr gotidé ou honversion, hag â p’ou gùélas sonnei ér téf é dougeance hag é caranlé Doué, ean e retornas d'c hcrmittage En cscoba Edesse e zavaeas ministrèd aralaveil conduie er grechénioê zé én Iient ag oti salvedigueah.
Abraham e sorlias hoâh ur hùéh ag é relraed aveit convertissein é niés péhani e gonduic ur vulic disordre, hag ean en doé bet er bonheur d’h degasse én hent mad ha d'hohér a nehi ur gùir bénitandcs, Anfm, en Dermit santel-men e cliomas clan r ha dnrand é glinhnèd, < te tud a bep iti aveit receu é vénédiction. Lsen a vériteu liag a oevrei iuad, Abraham e rantas é sperèd eurus de Zoué, ér blai 376, oaide ardro pembzêc vlai ha tri-uéguênd, it ^ Refleiion. 1 N en don fjuet souéhet é hùélet en dès en darne muvan ag er Sten! cjiutteit er bed eit labourat aveit ou salvedigueah : hnnahuein e rent ef goi i uption a nehou. Ma n’eIIot quet qùiliater bed, consideret d‘er bi bannan en dangérieu c zou én-ou, aveït pêllat doh-t*hai hag aveit n< vchet quet somprcnet, En darne muyan agen dud, é spécial ag en dud younncq, e glasque ofl fligeadur, ha goudé ou dont conmiancet drè hligeadurïèu innogand, inè e acliihueliés dré bligeadurieu criminel, PèlieiLdohelléhieu,doli en tyér zc destinet dVn diverlissemanteu; pêlleil doh er hompagnoneaheu, pérc ne chongeant nameit a offuncein Doué. Ma n’el!et quet renonciein aquêrl d’er hed, pêlleit d‘er bihannan doh er ré c zou Iscn a sperèd er bed. II: ret-é, eit ur momand a bligeadur, hum exposein d’un éLernilé a boénieii 9 ER SEIIITÈCVfeO DÊ A VIS HBUH. t SANT PATRICE, ESCOB. Er Sant-men e oé guenédicq a Vretagne. E vani, pchani, e larér, i oé niés de sant Martin, Escob a Dour, en dessâtias quer sanlélemant ina nè vourré nameit é pcdein Dotié, én amzér ma oé croaidur. Com ïncttcin e ras ur faute distcr, a bchani en en doé bet quenient a giiEc, in: ouilas er péhèd-cc durand er resteag é vulié. D’en oaid a huèhzêc vlai, Patrice e oé bet queméret guet er bar-liarèd, péré er hassas guet-hai den frlandre, hag er gùerhas d*uneutn: in ■as ag er vro, péhani el laquas de hoarne en devèd. Durand ê gnptb vilé, péliani e badas opèn liuéh vlai, ne verne péh quer yein e véhé be en arnzér, ean e sùué pôl qucnt en dé aveit gobér ora;soii, hag e lunr laqué ar c zeulin cañd gùéli én dé ha cand gùéh en noz eil adorein Douc Yunn e rc ehué liés, hasenlein e ré doh é vaestre, ne verne petra e or-drcné dehou. Doué e bermettas é sclavage aveit é sajitelicalion. Revc imjavenissemani e ras un iEldehou de rctorne de vro, er Sant ‘ 1
