Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/172

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

É ER S«KT. Douéebutïfias vertuéservitotirés dré hcpsorte affltclioneu. Ladisbs* roué a Kapies, eu tloé tiueméret er guèr a Rome, liag er voès saniel-men en doé Jml en displigeüdur a liùélel pillal Jié zy, seisiein Jié onideu liü iorbannein Iié frièd. Supportein e ras er holleu-zé guet ur baiinntaet admirabïe, én ul luret guet en <ién santel Jôl) : * Doué en dès Itiniot * guei-n*eign er péli en <loé reit d'eigti. Klïium rejoeisse ug en o|i colleu-» zé. rac nn'é mant un effèd a volanté Doué. JNe verne pelra e zavaeou ». Doué d:eign, me vêlou ba me <lrugaiié<]uei perpet é banbuesantel.» Goudé nia oé groeiter peah, é oé bct rantei dehi lié madeu, lia lié lïïèd e zas d’er guèr ag é exil. Er Santés e gontinuas er memb bubé guet ur grèd neué : avance e ré bamdè én iientag er barfaeciion, lia receu e ré gucl Doué graiccu spècial. Hé Irièd lia bi e goussuntas nezé bihuein assamble èl brèr lia lioér, iia buni reln ol cTer praiique ag en cevreu mad ha d’en ormson. Francif| e fondas ur hoVand aveit receu er nierhèd liag en intanvésèd, péré en déhé hoanltie gùittat er bed aveit clienïge Doué hemb-t]uin. Ou hanhuein e rér Oblat, rac é léh gobér profession avel el léannéscd aral, ne rant nameit un oblation, de laret-é, un ot-frande a nehai on-hunan de Zoue. Gùèlet e oé bet én urh-cé un nombre bras a verhèd é vïhuein èn ur garanté pai faet liag èr vrassan devolion. Hé frièd e zas de vetïiuel, liag er Santése yas nezé, diiarhein hag ur gorden doli lié goug, de slguyein doh dor er hovand lii doé sauei, én nr houlenne, avel ur hraece, boul reeeuet è mesque cn hoèresèd. Goudè lii dout quemèret en abid, Franciq e hum sellé èl endehuèhan ag en ly, lia ne zougé (juet dougue drè guér, ar hé fèn, er bourvaesioneu ne-cessèr avcit erhovand. Nezelièr qiicl boül souèhet, mar accordasDoué d,'un inean quen liumble favcurieu ilrès-ordincr. Ravisset oc inar-a-liuèli o spetèd durand hc orseson, lia hi )ié doéer bonlieur de gonze liès doh hé ^l-mad ha d’er gùèJet é quis ur hi oaidur youaneq, gusquc:C é gùen, guet ni viahuiiè vras mcrbet. Ilé hulon e oé touchel, a pe ré inèdiuvtion ar lïassion hur Salvèr, ha quen occupet oè a Zoué duraiul er sacrcfice ag en Oveien, ma ciiomé licmb boulgcal, é spécial aiïerh er gommiiRÏon. * Anfin, goudè ur vnlic quer cacr, er Saniés*men, goudè hi doutan-noncet en ;er a lié maiïine lia reeeuet hé Sacremanlru, e varhuas èr biai 1440, oaidel a liuèh vlai ba hantér-band. Reflexi(iu. * ' Santés Franciq en dès bibuet deu-ucguônd vlai guei Iié frièd liemb trous na dissantion crbet ètré-z-hüi, rac itïii doè <juïn volanlé uarneit liani bé fiïèd. Ur vqcs eil conscrvein er peah én hc ziègueali hag èn hè inean, e ze-1 ic assanteiñ guetliè frièd, senlein doh-l-ou, qùittal pel) tra eil gobèr èvolantè, én ur guir, nezeiie hi dout quin voliinté nameit lianl hè fiïèd. Jiil Reflezion. lür Sanlès-men en dès bet liès er bonheur de gonze doïi hé /El-mad ha der gùèlet ètal dïii, èn amzér memb ma oé dïinèel. Mèritein e ras er hra^ce hag er favrur spccial-zé diè er hurt&L vras a ]ié inean hag a lié baJon, distague aquèiïi doh peb pligeadm memb permettel.