Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/168

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Fll S^WT- litig ellein e rér er sellet èl en eil fonclatour n Rliéuis. Dré en nerh ag é bwienneu, ean e zelivras un flén, hanhuet Leoparfl, péhani e oé posidet guet en rliaul iiag en rloé collet é sperèri a hourlé uéguênd vlai, é pu-rition ag un lorfant en doé commettet. Lahet cn rloé bet guel un taul hache, doh dor ilis Sañt-Guêltas, un iiermit sante), lianhuet Ehôarne, péhâni e dremeiné é vnlié ér retrsed èn un ty staguetdoh en ilis-cé. En Abad santel-inen, laen a veriteu hag a cevreu mad, e yas antin rle receu èn nenn er recompance ag è labourieu, ér hlai 1058, onideta tlri hlaï ha tri-uéguênd. Ê gorv e oé bet intêrret én ilisag en abhati, ha Doué e ras d h.mahuein gloèr ha santeleah é servitour dré un nombre bras a viracleu groeit ar c vé. Rrflexioiii Er Sant-men, carguet ag ur gommission quen diaes, quênt reparein er hovandeu a Vretagne, e !aquas é gonfiance é Doué, ha Doué e rlaulas é vénèdiction ar é labonrieu. Er Saent, péré e oé Isen ag ur fé hihue ha gredus, en doé recour doli Doué èn ou ol cevreuj ind e gommancé dré luqiuit en nean ag en tu guel-hai, ha dré guement-cc ind c zé dc hèn ag ou desseineu. Peguement a dud, manque a gonsultein volanlé Doué ar er péh e vennant gnbér, e hum expose de hilleih a zangérieu, e gouéhe én un nombre bras a fauteu, hag e denne liés ar nehaï ma-ïeurieu tamporei ! Ne vanquamb quet enta jamaes a adressein hur pedenneu de 7.oué, aveit hanahuein é volanté santel, hag aveït ob-tenein guet-ou er péh e zoit necessér d'emb, eit ne vou quet vaen hul labourieu. KR DfeCVÈD DÉ A VIS UHRn. EN EU-UÉGUEND MARTIR. En tyrand Licinius, pchani en doè hnm laqueit de liersecutein er gre-chénion, ér blai 319, e onlrénas d’é ol sujïté adorein douéèd en Ampire. Éditen Ampeleur e oè bet spiset èr guér a Sèbaste : deu-tieguênd sou-dard yonancq hacourajns, arollet èr memb règemant, pèliani e oé ènou é goarnision, e zisclaertas è oent crechènion, ha ne oc towrmant erbet capable d’hobèr dehai renonciein d’er Fé. Er goarnour, hanhitel Agri-cohiiis, e assteasn guetan on gounie dré hromesseu caèr, hag c repre-sentas dehai penaus ou ahurtemanl en déhè ou goleit ag un disinour èlernel; mccs é contrel, mar carent sentein doh ordrènance en Ampeleur, ind e vèhé bet rccnmpancet-mnt guet-ou. Mtes pe hiièlas n’e!lé quet donnet tle hèn a nehai drè gaèr, ean e gommangas ou nienacein, hag e laquas dirac ou deulegad en lourmanleu horriplan. Ersoudardèd-menelaras nêzcdeliouguet un hanlèhtact santel : * Anc* mis er gùirDouè, petrae chonget-lmi gobér guct houpromesseu caer? Ha hui e grède é ellehei, dré hou présanten, hun laqual de renonciein d’er giiir Doué aveit adorein hou liaulèd? INe vcnnamh qoct a liou lonnmzonneu, pèré n’ellant nameitgohèrdonrimage d cmi>: niereluse hou inouiiett, péré n'en dint capable naméit d’him disinourein; reit d’emb mnden élernel hag tir gloèr padns. Hui e hromette d’emb fa-yeiirieu en Ampeleur, ha hui c venne ma collehcmb ré hun Doué. Hui e gonze d’emb a âvantageu er-bed : ne houiet-hut é tisprïsa