Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/154

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

1 156 Bimé eb SjCNT. veillein ür é labourerion ling nr é lonnèd, e ham gavas somprenel guet ur vnmièn horrible; gohér e ras un tarh gunm éahus. Kr gurun e gouéhas membtoste d’el léh ma oé, ling en laulas vagânnet âr en doar. E servileriou, péré e oé deita ritlêc d'er schuel ha d*er secour, er hleuas è huannadein hag é laret de Zoué : « Men Doué, ol mem hugalé e zou d’oh, ha m’ou honsacre cld*oli. Receucl*ind, mc Salvér, hui péhani en dès ou reit d’eign, hag agréet en humble sacrefice e rand’oh a nehai. Mc gcmsacie d’oli, uon pas hetnb-(]uin Guénolé, mses hoali c zeu vièr cohan hag ou lioér: tne gonsacre d’oh, non pas liemb-(|uin er vugalé, mies elmé en tad hager vam. * Üetornet d’cr guér, Fracan e gonzas d c brièd ag er péh e oé arrihnet guet-ou, hag e ziscteerias delii er re-solulion en doc queméret d'olTrein quentèli é vab Guénolé de Zouc. Eih dé goudé er Sant e oé betconthiiel dré é dad de govand sant Budoc. Guénolé, joéius hacoutant de voul ér stad de béhani en huni santc galhuet, e lu<|uas ol é studi d’avance perpel én hent ag er barfaection, ha u emeine e ras c berre amzér ol c gompngnonèd ér sianceu hag én devolion. Gredus oé de gtinncin melationeu Doué, d’instrugein ha de soulugein er beurerion, ha de chcrvlge é verdér: é (idélilé d*en ora*son, é veilleu hag é vorteficationeu arale ié dchou bout admiret gueté Abad sanlel nieinb, péhani e oé souéhet é hùéleter pourfit bras e ré è zisciple, hag er miiactca e rc tlré er fé en doé é spécial c signe er groéz. Er Sant e liiielias d’un hoèr dehou, pèhani en doé collet ul lagad dré un accidanl inaleurus, hag el lagad-zd e zas de vout quer sclaer èl biscoah. Ur hùèh arnl, ean c guvns ar é hent ur peur, pélumi e oé dal : èl n*en doé nitra de rein debou, can e hum laqtias d’er honsolein, ha de larel dehoa soulfrein é inlirmitd guet patianlajt. Un ddn, en ur drcinehie drdénoii, c gommaneas gobdr goab ag er Saul dré ma souiagc er beureiion guct couzeu. Guénold, aveit tliscoein e\umple dehou, e dosias d’en dcn dal, ha hcn a gonfianceé Doué, goudd en dout pedet cii-ou, e ranlas tlchou ei* gùdlet, Un lierrad goudé, er Sant-men, dré ur revclation divin ha dre gotis-sanlemant c Abad, e giritias er hovantl-cé guet unêcag é verdér, hag c hum dennas én un inizen vilion, e hanhuér hoah bermen 7t*Biili, dc iaret-é, ly abeden pd a ormson, Schuel e rezant logicgueu, ha bihuein e rezanténou èl felètl duramï tri blai : en doar, arronset guet ou hnis haguetoii dareu, e fournissd lczeu hag un ncbedicg hdye aveil ou bi-huance; niaes en tourniarit ag er mor hag cn ahuèl, pcliani e oé quer crihue dn inizen-zé, ou hoiuraignas de vonnet d'hobcr ou dcmeurance cii lu arul d’er vrdh-vor, eit Imm kiquai én abri cn devalen, é péhani c ma bet goutld Abbati Landeienec, tair leâu (loli Brest. Gtidnold e ras sehuel dnou ur hovand, c pdliani ean hag c vcnch c gonduié ur vulid mortefiei-bras. A houdé m en doé qùitteit ly c dad, er Sniit ue zouguus jainaes liein na tlillai glouan : c abid e odgroeita gro-henneu gavre, édan pélianï d od ur ruste cllire e zouguc perpct. K en ilod aveit gu!é nameit sable pd luüu, guet ur mein eit iresplègue. Koz ha dd, han ha gouyan, gusquet od attùu ur sorte. llihuance c venèh e gonsislé é bara Itdyc, hag er Sant e rd hoah caigcin en haiuér ludti èn hani c od groeil eil-ou. Daibrein e rent hoah lezeu pé gomâal lezeu darriliuet én deur guet un lamicg blèd : iremeiuc e renl en darne miiyan ag en dé hag ngen nozdn oracson, hag ind-memb e hadd en lièyc c cliervigc