Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/152

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

uin sourci uameitd tium liusc|tiein caêr, de vragal lia de ridôcd’endiverlisscmanteu: èl-cé é tas quênt pêl de gouéhe ér brassan disordreu. ilui1 Salvèr, er Btrgul carantéus, pchani e vourre é renehuéein a liùchieu er brassan miradeu ag é visericorde, e zas deglasque en avad fariei-men. Un dén vertuus, én ur dremeine dré er guér a Héliopolis, e logeas cn un ty éhars doti hani Eudocic. En dénsantel-zc e sâuas ardro creinoz revé è gustume aveit pedein Doué ; ean hum laquas de leine ul livre de-vot hag e leinas memb a voch ilmel aveit hum viret doh er housquèd. Er péh e leiué e oé ar ,êr poénien éternel de béré é vou condannet er bcherion, hag ar en éternilé eurus a béhani c joeissou er Sscnt. Eudocie, souéhet doli er hleuet, en doé bet er guriositc d*er cheleuet hag hum gavas sponlet bras dré el lectur-zé. De lioteu-dé, hi e gassas de bedein en dén-zé de zonnet d'hi gùétet, liag e laras dchou én ur griat: * Groeit-é enla a han-an; coliet-vein de » virhuiquin; bjscoali ñ’em boé cleuet conze ag en tan éternel nag ag » en treu aral e mès cleuet guet-n-oh en nôz-men. * Er menah, souéhet doh lii hléuet é laret nehunahuc quet er gùirionéeu-zc, e houlennas guet-hi a béh bro oc ha péh Beligion hi doé. < Me-zou, emé Eudocie, a » Samarï: eit gùir laiet, nc mès religion erbet, haclietu pelra-zou caus » ma mès hunf abandônnet de bep sorte péhedeu : gùélet goudé que- > ment-eé luigean.zou possible d’eïgn parrata gouéhe ér poènieu ter-

  • rible-zc. "

» Possfbte-é a dra-sur, emé en dén sântel-zé, mar caret hum gonver- > tisscin hâ gobèr pcnigen : car Doué e receu pcrpet guet madeleah, » guet caranté ho joé er béherion pénilandèd. * — « Laret-d’eign enta, » emè-hi, petra e zelian gohér. » — « Ccsset a béhein, e rescondas er » servitour-men dc Zouc, lta galhuct hemb tardein ur bélég eithou as-» sistein ha hou tisposein de receu er vadient: car,. eit-on*mé , ret-e » d eign retorne d’er guér, lia mHiou recommandou de bedenneu en ol » dud devot. Eudocie e glasquas quentèh ur bclêg, hag c hum daulus doh é dreid, én ul laret: « Me zou er vrassan pcliourés e zou bet jamaes ar en doar : » maes dcsquel e mès penaus miscricorde en Eutru-Üoué e zou hoah > brassoli; desir ha hoant e mès de vout crechénés : instruget-mé . > mé hou pède, hagordrénet-d’eign er pch e bligeou guet-n*oh. * Er bèlêg c ordrénas delii quemér ur gusquemant ïnodcste, ha tremeine seih dc én hè hambre é yunein hag é pcdein Doué, hemb conze doh dén, Goudè hi dout groeit quement-cé, Eudocie e yas guet un abid a bènf-tandés de gavouct en Escob, hanhuet Théodot, ha stouyet aren doar dirac-t-ou, lii er pedas guet hilleih a zareu de rcin delii er Vadient, En JÊscob, doh hi gùéiet è dispositioneu quersantel hag instruget mad, hï badéas quentéh. Er Sanlésc gommancas nezé dré hohér donaezon a hè ol madcu der beurerion, hag e bedas en Escob dou ranñeiñ étrè-z-hai. A houdévèh ne oé gùélet mui nameit èn ilisieu, hq donnet e ras de vout un eitamplecaèr a bcnigen hag a vertu. ÏVe.dnidas quet a hum laquat è ty crechéuésèd parfset, é péhani é prattquas ur bcnigen drès-ordtnèr : lium gonsiderein e ré perpel èl indïgne a vihuein èn ui lèh quer santcl. Er goarnour ag er Brovince e gteuas laret penaus Eudocie en doé hum