Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/147

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

i » Zoué, iaqueit-mé cn hent ag er salvedigueah, elt nia ellein, dré er » henigen, oblenein er pardon a me zorfaetleu. » Eplirem e ras clehi en insiruclionen necessér., ha lii laqnas én ur liovand, é péhani é véhé bet aessoh dehï laboural aveit hé salvedigueali. r Diar er hrud ag er gonversion miraculus-zé, en Escob e assasas cl laquat coutanl de receu en Uiheu sacret. Dré aboeissance henib-quin, er Sant c goussantas receu en urh a Ziùcrê, maes é humilité vras c barras doh*t-ou a vonnet jamaes pêlloh. Inouret hag istimet e oé guet en ol : perdègue e ré nezé en Avïél guet ul lotpiance admirable. É gonféranceu spirUuel Uag é berdéguen, hen ag un doustér divin, en doé ur vcrtu vras eit touchein er halo.nnen ha convei tissein er héherion brassan. E exam-pleu mad, c vuhé taniel ha morteiiet e ré ehué hilteih a nerli d e gonzeu. ' Durand ur guerteri, Ephrem e bcnléguus guet quemeñt a nerh ar en obliaation de bratiipiein er garanlé é qucvér en nessan, ha d'liohér alm-zon. ma tiguéoras er ré pinhuicq ou granniéleu aveit soulagein er beu-rerion. Gobér e ras laquat guléieu ar er blacen publiq : bamdé c visitc en dud clan, hag ou chervige e ré ean-memb. Opèn quement-cc, er Sanl-men c gompcisas livreu caêr hag ndmi-rahle, péré endès groeit er sellet èl unan ag.en Tadeu sanlel ag en llïs. Éu é glinhuèd deltuélian, en Diacre santel e larc d'er ré c oc guet-ou : « Queméreï mc horvar hou tiscoai, ha tnulet-ean érbé èl un dra aho-* minublc. Mc zihuenne doh-oh a adresscin pcdenneu d’eign, rac n’en » don nameit ur yoh corromple ha misér : treltet-mé guet disinour, aveit discoeln giiel petra-on. ïlui e zelirhé pêllat doh-eign, eit nc santehet q,uet er vlas ampouisonnet e daide me féhédeu. » Ephrem c rantas c peah é inean de Zoué, ardro er blai 578. Krflciiniii Mardoh accuseiag ur raute pé ag un droug bcnac ne huès quetgrocit, consideret étré Douc ha hui ma ne hnès quet groeit ur fatiie benac aral quer bras, ha marcé brassoh eit en huni c rebraïchér doh. Olfret nezé de Zoué erboén-zé cn intantion ddiobcr satisfaction de Yagesté aveit er faulcu aral e huès commcttet èn elïèd. O pèh qnen agiéable e vou de Zoné er satisfaction-zé! hiqueit quement-cé doli treid er groéz: lau$quetDoué d‘hobér é volanté: ean e gnvouer moyand dc zisclaeriein iiou innogance, pe bligeou guct-ou. IN‘hum glemmamb quet quement n ziléaldsct en dud én him andrèd. Doué é bermeLle quement-cé, hag e hmn chervrge a nehai aveit punis-sein 11ur rauteu segret ha cuhct, avcit rein d’emb occasion de souffrein un dra benac dre garanté cit-ou.

> $ KAOVÈD DB AH-Pt-CÊGUÊNt» A VIS UUAVRÉB (Aveit er blai bis$extü.) SANT ROM.EN, MENAII. Er Sant-men, ganneté Bourgogne, c dremeinas é youanquisén iin in* nôgance admirable, hag eit hi ïiohserveïn, e guemcras er resolution de giiiualcr bed, e hiiélé carguet a gucnienta zangérieu. Monnete ras de gavouét menèh, pcré e vihué cn uv sanleleah vras, avcit dcsqueinguct- 17