Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/146

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

. t Un Hé ma oé é voyage, ean e hum gavas somprenet gueten noz * hag ohliget de logein én un ty ar er maezen. En noz-cé memh, er hleidi e antréas é creti eadevèd hag e gassas lod anehai guel-hâi. En irenoz vi-tin, en dml,ig en iyt é Iniélcté vanqué lod ag ou devèd, egredns é oent oueit guet el lairon, hag é oé en dcn yquancq ou doé loget én ou zy en doé diguéoi et en or dehai. En arrestein e rant ha gohér e rant el la-qual ér prison. Goudé m‘en doé groeit hanèuedigueah guet er brisonnerion aral, én nr harlandñ) gttel-hai, incl e houlennas en eil guet éguilé eit petra é oent dalhel ér prison. Peh-unan e laré é chonge hag en occâsion eit petra é oé het arrestet. « Aveit-on mè, e laras Ephrem, accuset-on etn bout di-gnéoret en or d’el laifan : inno^and-on a guemenl-cc, maes hanahuein e ran justice eu Eutru-Doué, péhani em fùnisse bermen ag urhrime aral, a héhani con é gùirioné cahlus : me mès het er maleur d^hohér d’un dén peur colle é vuoh. » Un aral e laras : « Me zou mé accuset ag iir pélièd a haillawligueah, péhuni ne mès quet commettet; m®s criminel-on neôah a hend-aral, rac goal-gonzet e mès ag ur voès ho-neste, ha groeite mèsdehi colle hé inour ha hé réputation. > — * Ha mé, e laré un arnl hoali, mezou accuset a em bout lahet un dén, doh péhanï ne mès quet touchet, mms donnet e ra chonge d'eign en e mès manquet un dé dré me faute a rein secour d'un dén e hùélen doh hum vajein dirac-on, ha chem er gùir faute e hünisse hermen en Eutru-Doué én-an, é permettein ma on accuset ag ur multre ne mès quet commettet. » Ephrem, cn é hrison, e hromcttas de Zoué tremeine er reste ag é vuhé er benigen, mar plïgehé guet-ou rein dehou er hrsece de sortie a énou. Ahèn un herrad goudé, èl ne oé teste erhet inemh dehou, la-qneit e oé het el liherté, Er Sant e hum dennas quentéli én deserh, é péh léh é conduias ur vuhé mortefiet merbet. Côusquet e ré ar en doar calet, tremeine e ré en darne mnyan ag en noz én oraeson, ha chome e ré mar-a-liùéh deu pé tri dé hemb daihrein. É litimilité eoéquer bras, ma hum gonsideré perpetèl er hrassan péhourliag èl en distérran ag en o) dud. Gondé m‘en doé tremeinet hifleih a vlaieu én deserh, en Escobager guér a rVisibe e gonseillas dehou relorne d'er guér a Edesse, hag er Sant e nboeissas quentéh. Gohér e rasé zemeuranceén un tyélal péliani é chomé ur voès e goñduïé ur fal vuhé. Er voès maleurus-cé, aveit er gounie, er pedas un dé, a hé fenestre, de rein dehi é vénèdiction, hag e boulennas guet-ou ma n’en doé quctdobér a nitra. « Ya, e rescondns » er Sant, dobér e mès a vein hag a bri eit stanquein er fenesire-zé, » dré héhani ê conzet doh-eign. » Er béhourés-zé ne gollas quet cou-rage : divergond assès e oé het aveit er solitein de gommeuein er pèhèd. ‘ « Hama ya, e rescondas Ephrcm, meit ma vou é creis er guér vou. » i __ i Ma?s, e laras-hi, en dud luin gùélou, ha ni e ruou guet er méh.»— 1 « Petra ! emé er Sant, nhun béhé-ni quêntoh hoah mur a véh è hohér é presance en Eutru-Douê er péh huñ béhé méhé hohérdiracen dud? ' Ean-ée zeliamh dougein, pe n'en dés nitra cuhet doh-t-ou, pe zelie donnet de jugein en ol dud, ha ranlein de bep-unan revé ê cevreu. » Er voès-zé e ôé bet quen touchet dré é gonzeu. mu lmm daulas étal è dreid, cn dar cn hé deulegud, én ul laret dchou : * Servitour dc N