Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/127

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

48 mUYRÊft, —!■ SANT I,ÉON , MARTIR. 409 Neoah er bayannèd e gommanpas htim assambiein : ne ront nameit crial, nameit goulenne vangeance inemb tle Léon : < Ma ne hunissér > quet, emé-ind, cn actïon sacrilège-zé, en douèès Fortun n\inourou » quet mui er guér a Batar a hé froteclion. » Er goarnour, avertisset a guemñnt-cé, e zavaeas soudardèd aveit spial er Sant hag en arrestein. Er hasse e rezant quentéh dirac er goarnour, pêliani e gomman<;as dré rebraichein dehou en hardélitset en doé het d’outragein en douéèd, ha de dorrein el lampreu e chervigé aveit er sacreiiceu. « Fal zén, émé-ean de Leon , n hanahuet, quet-hui pouvoêr en douéèd, a pe attarjuet en inour e rañtér dehai? Bé collete huès-tiuihou sperèd, aveit dispri-sein èl-cé ordrénanceuen Ampeleurèd esellambehné avel him douéèd?» Er Sant e rescondas guet mpdesti : t IIum drompein e ret é laret é hès estroh eit unDoué; n'en dès nameit un Doué hemb-fjnin, pèliani e zou Jésus-Chrouist, Mab Doué, ha Doué en nean ag en doar : ïi*en dès quet dobér ag en inour grossiér e rantet d’hou idôlèd. Er sacrefice agréaplan e ellcr ofïrein dchou, ezou hani ur galon glaharet ha hu-miiiet. El larnpreu hag er goleu e allumet dirâc hou idolèd, e zou inulil, rac èl m'é mant groeit a goêd, a vêin liag a gouivfe, ne hùélant na ne gleuant nitra, ‘ Er jugeelarasdehou: < Rescondet d’enaccu$ation douguet inemb d’oh,é Jéhperdègue dembhoücrecliéneah: mednigairéquaendouéed,péréen dès permettet ma huèshum zisôleit hui-memh ha iium reit dTianahuein aveit er péh ma oh : choéget enta pé d’adorein un douéèd ha de sa-crefiein dehaï guet er ré e zou amen prcsant, pé de souffrein er hu-nition e vérite hou action impie. » — < Péh nr glahar aveit-on , e resconda-s er Sant,a pe daulan me séle ar en nombre hi as a grechénion péré en dès huin )aiisquet de vout trompet! ïnaes mé, me zisclaerie d’oh é on crechén. En dougeance ag en toiirmañleii ne vou jamaes ca-pable dTtohér d'eign inanqiiein d’èm devér; preste-on d'andur en ol lonrmanteu e garehet. N’arrihnéi‘ ér vulié éternel nameil dré cn tre-hilleu, èl mei âcrihuet. én hul livreu sacret : En keni e gonduie dfcr vuhé e zou strdh. » —■ t Huma ! e laras ergoarnour , a p’eh dé quer strch Iia quen diars en hent-zé, (jueméret hun hani-ni, péhani e zou franq hag mssoh. » — « Stréli-é en Iient-cé, e rescondas Léon, rac cavein e rér, én ur anlrèeinén ou, afflictioneu ha persecutioneu de souffrein a halamor d'er jusiice; maes er rè e gtiérhe èn ou guet cou-rage, e léahe en ol pôéiiieu e gavant, dré er Fé, péhani e ra pratiquein en ol vertuyeu. IliHeih a dud en dès groeil en espériance ag er péli e laran. » ii Durand ina conzé èl-cé èr Sant ag er Keligion a grechéneah, er jftivèd iag er hayannèd e sauas ouboéhieu, én ul laret d’er goarnour : * Ne souffrctquet ma conzou davantage en dén-zé : groeUdehou tùuein. » - < L conirel, e laras er juge, me bermeüe dehou conze étrè e garou, ha memb me offre dehou nTamilié, mar venne hanahueinliun douéèd.» Er Sant e rescpndas : * Ancoéheite huès, me grède, er pélie zan a laret » d'o!i, penaus é vennet-hui ma hanaliueio aveil douèèd er péh iTen dé » nitra? » Er honzeu-inen e laquas er goarnour én ur golèr quer bras, ma ordréoas foêttal Léon én ur faegon cruel. Durand ma oè er vour-reùueion doh en dispennein a dauleu , er juge e larè deliou : * N'en dé > azé nameit er lioimnancemant ag en tourmanteu e breparan d’oh : ma