« Mont a rin d’e gavout ha kemerout a ray ac’hanout adarre. Te, avat, sach ganez gwella ma c’helli. »
Aet eo Janed.
« Ac’hanta ? » eme Yann d’ezi, « ha va filhor, al lorgnez a zo anezañ, ha pare eo ? »
« Emañ divac’hagn adarre, ha c’hoant en deus da zont d’az kavout en-dro. »
« Biken avat. Ha ret e oa d’ezañ pa oa bet paket, blejal kement ha ma rae ? N’eo ket bet diskroc’henet ganto, koulskoude ? »
« M’az pije gwelet ivez, Yann, e pe stad truezus e oa lakaet ar paour-kaez paotr. »
« Ha perak tamall ac’hanoun-me ? Evit ma vezo lakaet an hu warnoun ? »
« Ne oa ket desket mat c’hoaz ivez, Yann. Soñj e oa an dro genta d’ezañ. »
« Gwir eo. Lavar d’ezañ dont emberr ’ta, neuze. »
Ha Janed d’ar gêr, laouen, na petra ’ta ? gant ar soñj da gaout friko adarre.
« Alo ! va faotr, kae ha gra labour vat. »
« Bezit dinec’h, gouzout a ran bremañ an tu. »
Ha Yannig en hent, ken seder hag eun tred.
« Erru ’oas ? » eme ar paeron gwall-zichek. « Diwall ober evel ar wech-all pe e vezi dic’houzouget ganin ! »
« O ! sioul e vezin en dro-mañ. »
« Ya, ha dreist-holl n’ankounac’ha ket kement-mañ : arabat d’it diskulia piou a vezo ganez. Klevet ac’h eus ? »
« Intentet mat ha lakaet doun em penn. »
« Gwell a ze. Eun taol fin a zo da ober warc’hoaz da noz : laerez pemoc’h an aotrou person. »
« Pemoc’h ar person ? » eme Yannig.
« Ya da ! hag aon az pefe ? »
« Pell emañ aon diouzin. Ar c’hontml beo zoken. Kasoni am eus ouz ar person abalamour ma roas yod d’in evit va fask kenta. Ha laouen e vefen o kaout krog diwar e goust. »
Pa voe deuet an noz, setu Yann, Yannig hag an tri-all o vont war-du ar presbital.
« Te, Yannig, a raio da daol-esa, an dro-mañ. Te eo a yelo da gerc’hat ar pemoc’h. Mir outañ da soroc’hal re, avat ! Penaos emaout e soñj dont a-benn euz da daol ? »
« N’eo ket diaes. N’em bezo nemet laza mik al loen war al lec’h dioustu. »
