« Tra, tra. »
« Roit anezañ, pe me ho tibenno ! »
Ha roet eo d’ezañ, hag en hent. Daouzek bleiz a zeu dirazañ. Heñ a dap krog en hini tosta d’ezañ hag a laz ar re-all gantañ.
Eun den hen gwelas oc’h ober kement-se.
« Mat. mat. An den a galon a sikourin, » emezañ. Hag heñ ha stlepel eun aval en tu-all d’ar ster. Eur pont a sav raktal warni. An aval a ruilh c’hoaz, hag an hent ne zigor ket da lonka Ledan. E penn an hent, setu eur pez ti bras. Eno emañ an houadez ruz, karantez Ledan. Met penaos he c’aout, penaos mont betek enni ?
Tad Koantig a zo brezel etrezañ hag eur roue-all, just d’an ampoent-se.
« Mat, » eme Ledan. « Peogwir oun bet trec’h d’an tri beulvan, ha n’eo ket morzet va izili, e c’hellan emichañs ober eun dra bennak. »
Hag heñ a c’houlenn ouz ar roue :
« Petra a gavez ar gwella : kaout eun den a-du ganez pe a-eneb d’it ? »
« Kaout eun den a-du ganin, atao sur. »
« Mat, me a vezo ganez, ha labour mat a rin, m’hen tou ! »
Ha falc’hat a eure o fenn d’an enebourien, e gwirionez.
« Den out ! Va merc’h a vezo laouen ouzit marteze, » eme ar roue.
« Plijout a rez d’in, » eme Goantig, « dimezi d’it avat ne rin ket : va c’halon a zo da Ledan, mab roue Breiz-Izel. »
Koantig ne anaveze ket Ledan, hag hemañ ne lavare seurt.
Hag hi d’he zad : « Eur brezelour dipar eo hemañ. Hogen gwelloc’h eo Ledan c’hoaz. »
Diou bobl a reas brezel c’hoaz da dad Koantig, ha Ledan a droc’has o gouzoug onto. Met, kaer en devoe an tad, e lavare Koantig bep tro :
« Eur brezeler mat eo, gwir eo, met Ledan, va c’harantez, mab roue Breiz-Izel, a zo gwelloc’h c’hoaz, ha d’ezañ hepken e vezin eureujet. »
Kaset e voe Ledan d’he c’havout memes tra. E galon neuze a grog da lammat hag eur c’houezenn a c’holo e dal. Hi a dap eur servied da dorcha anezañ. E chupenn a ruilhas diwar e skoaz, hag hi a welas ar gleizenn a oa chomet war-lerc’h an taol en devoa bet digant an trede peulvan.
