Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/323

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

i&Wdi StfKT’FEEnfA G&ttTALfCE* 3o3 ^Uñdè ârid, éfi lir gleüèt leSne bufiè er vfeüéh b&c’ en èrraitèd aaiflel tag eb deserh, esra e "santas, arré er brassan desir d’hetturein»d’en(BVTetf’a benigen, hac e guetnéras er réscdution, <Ehum dennein én ur kttttyattd. Monnet e ras d’hum offirein d’en Tadeu Cabechénèd a Citta-Ducal y péré er ceteuas é caklè a «rér. Goñdé en dout grorit è noviciat güet ur grèd Jttc undevotioùbra^Jiarreit eiamitleu caèr a bumiUté hac/d benigen , é oé) bet .câsiiat dé Rome ; ê pèb léh é oé bet reit dèhou er gargue de guestal. Er gobér e ras -dù^ rant deu uigiiênd vlai guet un humilité hac ur vodesti quer brasy maloé en.ol lran a admiration doh er gùélet. Ne gonzd meit dré necessité, ha perpet é bèr guirieu. É oraeson e cé easi coittinuel; éa ùr: guestal membv & sperède ôé<- Mkn joéntet dbh Docé^ hac é vod e oé larètd’égompagaoneah : dalhâmb’ hun deulegad ar en dosr, bur hhlon én nean, bat hur.chapelet én hundourue. «. < ’ * r . . ‘ Èi ma tihoaUé guetsobrci doh é ot isquèndeu , ean e vi^ buas perpet éa ur burtaet bras j > hat opOtt, eit gobér d’é gorve pléguein ha sentein doh é sperèd, ean er hastié goet rustoni. Quêrhet e ré attèu divot hâ douguein e ré ur hrouis boarner/eaiguet a véguéu ’lttèni ; tie gousqué meit dihue pé tair eer kantpoii, ha hoab é oé ar è zeulin , pé é bèn barpet dob un nebedicg bfin^ad coéd; en er^roé. Huin séllet e ré èl en izellan ag er Tredér^ Én ur reseood en ovefen, ean e ziscoé quement a vodesti ma tougué peb^unân d’en devo-tion. Communiein e ré ordinseremant tair<gùéh ér suhun ; maes ér blaïeu debuèhan ag é vuhé, ean e gommunié bamdé guet santiinanteu quer bras a garanté doh Doué , qde ne ellé *juet Ï&W larèt er G&nfite&y a gâus d’en abondance a zaren e SCÙllld. ,q , ’ : j . ; •’ i(<.‘ < > ‘ * ‘ 0 ’ Yune e tè ar varâ Ha .denr en tri hoareis ag é Urh. Deus-tou ma oè poènius é gargue, é spécial ar fin é vuhé, ha ma oé uset é gorve dfé é labbur hac é vorteficationeii, ne venné jamaes quemér soutagemant erbet. Arrihue én un ouaid forh avapcet, unan-beaac E jaras d’é snpéribr é oé mal exantein er brér Félix a monnet.de guestal; er Sant e houlennas bout lapsquet én é gargue , guet .eune nen devehé en doustér-xé laqueit de hesqi|er er. vâmèn a hr&cèu Doué eitrou, dré ma houyé è ponnerra attâu er sperèd a pe vènagér rai er borye. . . ; • .. : . . ’ 3o4 SawtF^