BaTloh. 17 Mai. E0 un t)UAid hoah tinér, mses avancettoh, èan e vas de hopratt é calité a vugul , de dy ur meesire devot, péhani e oé l^en a joé é hnétet er vuhé santel e gonduyé, hac e vennas roemb el laquat de vouté héritonr; mqes Pascal e refusa^ guet modiesti en ottce-sé, dré ma dasqué bout baval doh i Salyé<t pèhani e oé dek ar en doar , rtofrpas eü toni chtrviget,n)CBf fUch<rri&. , ............. Gùélet vezgtfâ* é pedem Doui ar é tedih édan nr huèn benac .a costé, durant ma vezé é lonnèd é pserrein ar er mannéieu, hac ellein e rér crèddn éma dré en deviseu se-grèd-cé en devezé guet Doué, querclous èl dré er pratique ag en-humiiité, péhani é gâré quement, é tas de vout quen abi^ é siance et Samt avet ma oé. Deustou d’é beuranté, ne gredé quet bont exant a rein en alézbn; hé reitt e ré a gue*-mcnt ma dlè, ha quemér e ré lod ag er bouid e vezé casset dehou d’er parque, aveit souiagein er rè miserable; . a Deustou ma tiscoé é stad bout mad hac sez aveit goarne é inno^ance, ean e gavas neoab poénieu ha disezemanteu én-ou. Êr ré guet péré é oé obliget de vihuein ne oènt quet quer poset na quer modesfte èl d’ou én ou honzeu nac én ou obéreu. Quement-cé e hroas dehou quepér er résolution de gùittat er bed, é piéhani é huélé hilleih a zangérieu eit é sal-vedigbrah- Monnet eras enta d’ur hoovand a ürh sant Fran-qses, toste d’er guér a Vonfort, é pébani é oéhet receuet d’eni;onaid a uiguénd vlai. Mirèt e ré er règle guet hiileih a hrè(} , ha Uquat e ré. é ol siudi d’hobèr preb-tra, en trendis-terran mcrtib r guet ummtantion santel, bac attèu ér fseSon parfaeUan.; r Open gobér é labour .ean-nmemh, ean hum garguéhoah a labour ér vredér aral quentéh èl ma remerqué en Ou doé en disterran diaezemant, hac er gobér e ri perpet guetun air contant ha joéius. Ne ziscuéhé jamses, hac attèu é oé é pedein, memb ên ur hobér é labour; nen doé meh un habid, ha hpah é oé couh hac uset. A pe changé a gnuvattd , èl ¥tta arrihué mar-a-huéb eit héiie cuAtum é UA, péhani e ordréiié quement-cé eit mirèt doh er venéh ag ham staguein rai é téh erbet , ean er groé attèu hemb hum glémme / hac allomè é ré é peb léher grèd ha devotio» é mesque é vredér Aral. r lEl ma odbet cho%et eit monnet<de gavouet er’ Geiièrâl; ag é Urh, péhacni e oé é Paris, a ziyoüt en âlfeerieu ag è
